De S. Gregorio Nazianzeno – 370
Sanctus Gregorius episcopus Nazianzenus, cognomento Theologus S. Basilii aequalis & studiorum comes, floruit sub Valente & anno 11 Theodosii obiit, teste sancto Hieronymo de Script. Eccles. Multa scripsit in quibus sa- pientiam cum eloquentia mirifice copulauit. Quae extant Coloniae edita, anno Domini 1570, haec sunt:
Libri scripti soluta oratione:
Apologetici, lib. 4.
Orationes ad diuersos, 3.
Orationes funebres, 7.
Oratio in laudem Heronis Philosophi, 1.
Prationes de pace, 3.
Orationes siue libri de Theologia, 5.
Orationes in Iulianum Imp., 2
Ad Clidonium epistolae, 2.
Orationes in dies festos, 7.
Tractatus de fide, 1.
Tractatus de fide Nicaenae Synodi, 1.
Orationes variorum argumentorum, 17. Ad virginem exhortatio, 1.
Metaphrasis in Ecclesiastem, 1.
Epistolae, 80.
Carmina:
Tragoedia, Christus patiens, 1.
De rebus suis, 2.
De variis argumentis veteris & noui Testamenti, 9.
De virginitate insigne carmen, 1.
De praeceptis a Virgine seruandis, 1.
Spiritualia epigrammata, 13.
Sententiarum spiritualium carmine scriptarum libri, 3.
Obseruatio in opera S. Gregorii:
Oratio in laudem Heronis Philosophi, debet inscribi in laudem Maximi Phi- losophi, ut testatur sanctus Hieronymus in libro de Script. Eccles. in Gregorio nazianzeno, ubi reprehendit eos qui mutauerunt nomen Maximi in nomen Heronis.
Metaphrasis in Ecclesiastem non est Gregorii Nazianzeni, sed Gregorii Thau- maturgi, ut supra ostendimus. Tragoedia »Christus patiens« non videtur habe- re grauitatem solitam Nazianzeno, praesertim cum describitur eiulatus matris Christi, quae prudentissima & constantissima erat.
