Page:APUG 1123.pdf/90

vetitosque nulli linquere extorrem iubet Romae penates. Irritum ô iussum, potes miser exulare caeteris, tibi nequis! Remota quamvis exulem tellus alat, desserta condat insula, recondat specus, tibi semper aderis. Carnifex absit licet frequensque tortor, ipse poenarum ferax animus flagello quatiet interno iecur. Ut alia taceant ora, perstringar tamen dicarque saepe mentis interno probro fallax amici proditor, mendax, levis, fidei sepulchrum, barbarus laethi artifex, temptor Tonantis, ore periuro sacer, telluris odium, saeculi crimen mei. Sic obloqueris intus infamis tibi tuique longos sceleris annales leges. O foeda noxa, ô luctus, ô tristis dolor! NIG. -O foeda noxa, ô luctus, o tristis dolor! NAV. -Quis maestus isto redditur ab antro sonus? Num forte luctus quispiam deflet meos? NIG. -Meosne quisquam deflet? Heu dirum nefas, heu, heu, Navarre, periimus, periit salus!, vitam quid vltra ducere probrosam iuvat? NAV. -Vitae probrosae taedet, o taedet, Nigri. cadit in terra Dehiscat utinam terra, vel lapsae vetus sub picta ruina urbis ruina rudere sepultum obruat paries vetusta labere. Ô saxum cade Infame mereor funus, ô aliquis rudi inscribe tumbae: SAECULI HIC PROBRUM IACET NIG. -Quid poscis, amens? Rudus annosum cadat,

◅▻