f. 226r
aduersitate in hoc mundo uiuere.
Caeteri enim omnes, qui in mundo sunt, (ut mihi uidebatur) uarias molestias patiuntur ego uero neminem sensi
aduersitatem[1]
mihi uerum est quidem, eum ualde liberum esse a tribulationibus carnalibus et temporalibus, qui bona huis mundi
transitoria[2]
non habeat, nec
cupiat[3],
sed sola
aeterna[4].
Dolebam
quoque[5]
quod saltem pro coelestibus
acquirendis[6]
plura non paterer, sicut enim mundani homines propter uisibilia acquirenda, conseruanda, et augenda, multa patiuntur, et multos uisibiles hostes inueniunt, ita oportebat eos, qui operam dant rebus
pati pro spiritualibus acquirendis.
spiritualibus, pro illis acquirendis, retinendis et multiplicandis, uaria, et grauia pati per hostes inuisibiles.
Eodem die sub
vesperam[7]
de Palatio Regis factum est, ut inciderem in conspectum multitudinis aequorum et sequitum, qui erant congregati ad recipiendum quendam
_______________