f. 106v
Hic quoque sensi clare multas negligentias meas, et obliuio-nes, et incurias, circa quosdam pauperes plagosos, quos olim ego uidi, et aliquando adiuui, sed negligenter et remisse. Quamuis enim ego tunc fuerim inops rerum, fieri tamen poterat per me ut ipsis per alios et alios succurreretur; ego potuissem ostiatim mendicare ipsis aliquod maius quam habebant subleuamen; ego potuissem conuenire praelatos locorum, medicos et chyrurgos, dominos aut magistratus ciuitatum, ubi illi tales infirmi et similes male habe[b]ant, etc. Hic etiam mouebar ex animo ut rogarem spiritus illorum infirmorum (et omnium aliorum generaliter qui male in hac uita habuerant) ut ipsi dignarentur nunc esse aduo-cati pauperum infirmorum, qui in hac [ciuitate] maguntina (et alibi) superstites sunt, utque mihi aliquam nouam gratiam pro hu-iusmodi pauperibus iuuandis a Deo impetrarent.
160. In die apostolorum Simonis et Judae**,
_______________
