f. 197v
homines intenderent suas uires corporales in
persecutione malorum hominum.
persecutione corporis mei, quam si unus solus hom, per spiritum suum malum niteretur persequi infirmitates animae meae.
Inuocabam igitur protectorem animae meae hic, et intelligebam multa de persecutionibus, quas patimur in spiritu per malos spiritus Demonum et hominum.
Hic etiam notaui, et ponderaui tormentum illud meum, quod mihi continuum est, ex quo noui
defectio Germaniae.
Germaniam super defectione tali huius nationis.
Auertat
Deus[1]
ne hoc eueniat in re ipsa, quod
toties[2]
apparuit in spiritu meo, non quidem per spiritum bonum, sed potius per spiritum diffidentiae, qui tam multis modis me hactenus diuexauit, hoc potissimum coniectans, ut omnino desperarem de fructu faciendo, et arriperem fugam in animo primum et deinde, ut optarem abire
contra[3]
sortem hanc
strenuam[4]
mihi deputatam.
O utinam malorum hominum,
ueterumue[5]
_______________
