f. 197v
homines intenderent suas vires corporales in
persecutione malorum hominum.
persecutione corporis mei, quam si unus solus homo per spiritum suum malum niteretur persequi infirmitates animae meae.
Invocabam igitur protectorem animae meae hic, et intelligebam multa de persecutionibus, quas patimur in Spiritu per malos Spiritus Demonum, et hominum.
Hic etiam notavi, et ponderavi tormentum illud meum, quod mihi continuum est, ex quo novi
defectio Germaniae.
Germaniam super defectione tali huius nationis.
Avertat
Deus[1]
ne hoc eveniat in re ipsa, quod
toties[2]
apparuit in spiritu meo, non quidem per spiritum bonum, sed potius per spiritum diffidentiae, qui tam multis modis me hactenus divexavit, hoc potissimum coniectans, ut omnino desperarem de fructu faciendo, et arriperem fugam in animo primum et deinde, ut optarem abire
contra[3]
sortem hanc
strenuam[4]
mihi deputatam.
O utinam malorum, hominum,
veterumve[5]
_______________
