f. 122v
me, et remoue a me omnia
mea[1]
mala, quae faciunt quominus te uidere possim, audire, gustare, olfacere, tangere, timere, memorari, intelligere,
sapere[2]
sperare, amare, possidere, praesentem habere, ex parte frui.
Quod autem
mi[3],
Domine, de te dico et de tua diuinitate,
uel[4]
humanitate concupisco, oro
saltim[5],
ut mihi concedatur in omni uerbo, quod procedit de ore tuo, sat enim mihi esset, quod uerba Jesu Christi domini nostri in me manerent, et ego illa omnibus modis sentirem.
Ex diebus Sancti Andreae Apostoli Dominicae primae aduentus, Sanctae Barbarae, et Sancti Eligij Confessoris, qui prima Decembris occurrit, ego coepi sentire quamdam gratiam, quam nunquam in me notaueram usque ad diem Sancti Sab[b]ae Abbatis.
Haec autem Dei gratia in eo deprehensa
_______________
