f. 123r
est, quod hactenus in distractionibus meis
occurrit[1],
quas habeo circa orationes meas, distractiones inquam meas
in[2]
quibus abstrahor a bonis cogitationibus, et sentimentis
(varius[3]
enim ab
ijs[4]
distrahor)
quae[5]
ab ocio spiritus, et ut ne sine fructu permaneam.
Hanc igitur in hac materia notaui differentiam inter illud, quod
his[6]
diebus coepit esse, et illud, quod
magis antea[7]
frequens erat, quod videlicet
antea[8]
tempore preterito ego ab extrinseco magis externo motore solitus sim reuocari ex distractione ad ipsam (ut sic loquar) intractionem, ab extrinseco, inquam, ut puta,
et[9]
ui tentationum, malarum cogitationum, sine quarum uerberibus
non redijssem frequenter[10]
gratia[11]
redeundi ad
eso[12].
Item ex remorsu conscientiae, ex timore, ex multis
_______________