Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/298"
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | peccatum aliquod, ex quo incurrit iram | + | peccatum aliquod, ex quo incurrit iram Principis is enim si contempto eo praecepto, et non uolens curare praeceptum illud ac fugere donec sit reconciliatus, perrexit insuper addere ad superbiam suam |
| − | + | et<ref group="text-notes">et] ut <i>MF</i> [p. 603]</ref> | |
| − | + | uelit | |
| − | + | ire<ref group="text-notes">ire] uenire <i>MF</i></ref> | |
| − | praecepto, et non uolens curare praeceptum illud ac fugere donec sit reconciliatus, perrexit insuper addere ad superbiam suam ut uelit uenire ad conspectum | + | ad conspectum Principis, clarum est quod iudicium suum accipiet. |
| + | Sic irreconciliate accedens, et absque retractatione et impetratione ueniae criminis praecedentis, quod quidem crimen tanquam | ||
| + | pudendum<ref group="text-notes">pudendum] putidum <i>MF</i></ref> | ||
| + | ac | ||
| + | nullo modo<ref group="text-notes">nullo modo] multis modis non <i>MF</i></ref> | ||
| + | ferendum, Princeps ille nolebat esse prope se, sed eijci, ille uero | ||
| + | superbiens<ref group="text-notes">superbiens] superbus <i>MF</i></ref> | ||
| + | magis ac magis satagit dum proprius accedit, ut peccatum suum et foetor ille uersetur ob oculos principis. | ||
| + | Sic est qui oneratus peccatorum suorum foetoribus propter quae | ||
| + | {{Left sidenote|Justus exulare propter peccata non accedat absque reconciliatione.}}exulauerat | ||
| + | e<ref group="text-notes">e] a <i>MF</i></ref> | ||
| + | gratia Dei, | ||
| + | et se<ref group="text-notes">et se] sese <i>MF</i></ref> | ||
| + | offert irreconciliatum conspectui Jesu Christi quem sumit. | ||
| + | Hoc est perinde | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Latest revision as of 20:52, 1 October 2022
f. 141v
peccatum aliquod, ex quo incurrit iram Principis is enim si contempto eo praecepto, et non uolens curare praeceptum illud ac fugere donec sit reconciliatus, perrexit insuper addere ad superbiam suam
et[1]
uelit
ire[2]
ad conspectum Principis, clarum est quod iudicium suum accipiet.
Sic irreconciliate accedens, et absque retractatione et impetratione ueniae criminis praecedentis, quod quidem crimen tanquam
pudendum[3]
ac
nullo modo[4]
ferendum, Princeps ille nolebat esse prope se, sed eijci, ille uero
superbiens[5]
magis ac magis satagit dum proprius accedit, ut peccatum suum et foetor ille uersetur ob oculos principis.
Sic est qui oneratus peccatorum suorum foetoribus propter quae
Justus exulare propter peccata non accedat absque reconciliatione.
exulauerat
e[6]
gratia Dei,
et se[7]
offert irreconciliatum conspectui Jesu Christi quem sumit.
Hoc est perinde
_______________
