Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/466"

Latest revision as of 13:00, 25 December 2021

This page has not been proofread

f. 225v

Nemo igitur tempore abutatur. Juuemus uiuos in omni genere necessitatis spiritualis primum, deinde corporalis. Juuemus defunctos eorum necessitates ad uiuum memorijs nostris imprimendo, et caeteros siue poenitentes, siue auditores, siue nobiscum conuersantes, ut idem faciant ex[h]ortando. Efficiamus etiam multos nobis in hac re Vicarios, qui scilicet^[1] orent uocaliter id, quod nos non possumus.

Sab[b]ato post diem Cinerum cum statim a prandio me seorsum^[2] collegissem ad orandum, completa oratione, incidit in mentem aff[l]ictio cuiusdam personae, quae apud me cor suum apparuerat^[3], dumque intrassem in discursum quemdam uariarum aduersitatum, et afflictionum, quas propter temporalia magna pars hominum patiuntur, sensi in animo meo Compunctio qua non pateretur. compunctionem quandam cum lacrimis, quod uiderem me absque ulla

_______________

↑ scilicet] uidelicet MF
↑ seorsum] seorsim MF
↑ apparuerat] aperuerat MF

◅▻

[1] scilicet] uidelicet MF

[2] seorsum] seorsim MF

[3] ruerat] aperuerat MF

[1]

[2]

[3]

@@ Page body (to be transcluded): / Page body (to be transcluded): @@
@@ Line 3: / Line 3: @@
-Nemo igitur tempore abutatur. luuemus uiuos in omni genere necessitatis, spiritualis primum, deinde corporalis. luuemus defunctos, eorum necessitates ad uiuum memoriis nostris imprimendo, et caeteros, siue poenitentes, siue auditores, siue nobiscum conuersantes, ut idem faciant exhortando. Efficiamus etiam multos nobis in hac re uicarios, qui uidelicet orent uocaliter, id quod nos non possumus.
+Nemo igitur tempore abutatur.
-.	Sabbato post diem Cinerum •, cum statim a prandio me seorsim collegissem ad orandum, completa oratione, incidit in mentem afflictio cuiusdam personae quae apud me cor suum aperuerat; dumque intrassem in discursum quemdam uariarum aduersitatum et afflictionum, quas propter temporalia magna pars hominum patiuntur, sensi in animo meo compunctionem quandam cum lachrymis, quod uiderem me absque ulla
+Juuemus uiuos in omni genere necessitatis spiritualis primum, deinde corporalis.
+Juuemus defunctos eorum necessitates ad uiuum memorijs nostris imprimendo, et caeteros siue poenitentes, siue auditores, siue nobiscum conuersantes, ut idem faciant ex[h]ortando.
+Efficiamus etiam multos nobis in hac re Vicarios, qui
+scilicet<ref group="text-notes">scilicet] uidelicet <i>MF</i></ref>
+orent uocaliter id, quod nos non possumus.
+Sab[b]ato post diem Cinerum cum statim a prandio me
+seorsum<ref group="text-notes">seorsum] seorsim <i>MF</i></ref>
+collegissem ad orandum, completa oratione, incidit in mentem aff[l]ictio cuiusdam personae, quae apud me cor suum
+apparuerat<ref group="text-notes">apparuerat] aperuerat <i>MF</i></ref>,
+dumque intrassem in discursum quemdam uariarum aduersitatum, et afflictionum, quas propter temporalia magna pars hominum patiuntur, sensi in animo meo
+{{Left sidenote|Compunctio qua non pateretur.}}compunctionem quandam cum lacrimis, quod uiderem me absque ulla
 <br>
 {{reflist|group=comment-notes}}
 _______________
 {{reflist|group=text-notes}}