Difference between revisions of "Page:EBC 1608o1609 2557.pdf/6"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "r Parafa � Bell. (6) dam omn�potent�ae, tum qu�a s�gnificatur Pont�ficem non.h�bere restric= tam et l�m�tatam potentiam. Adda quod idem s�gnificatur per...")
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <references/> → <references/> {{TurnPage}})
 
(2 intermediate revisions by one other user not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
r Parafa � Bell. (6)
+
omnipotentiae, tum quia significatur Pontificem non habere restrictam et limitatam potentiam.<lb/>
 +
Adde quod idem significatur per haec verba plenitudo potestatis, ac per hoc omnipotentia; differunt enim sicut duo sinonima; plenitudo autem potestatis passim tribuitur Papae, ut patet c. decreto c. qui scit 2a d., et ex S.to Thoma 2a 2ae q. 88, art. 12, ad 3: Summus Pontifex, inquit, gerit pienissime vicem Christi in tota Ecclesia, ipse habet <hi rend="underline">plenitudinem potestatis</hi>. Idem docet Gem. cons. 53 pro responsione in principio, et in extravag. Bonifacii VIII quae incipit Unam sanctam Ecclesiam clare hoc habetur. Id autem in illis verbis Pontificia omnipotentia nos intendimus, quod communiter dicimus: Papa omnia potest; cujus modi loquendi plenae sunt paginae auctorum omnium. Dec. cons. 988 viso puncto in principio: Papa est centra jus, supra jus et extra jus, et ideo <hi rend="underline">omnia potest</hi>. Gem. con. 8 n. 6 et 7: Papa <hi rend="underline">absolute potest omnia</hi>. Guid. Pap. Cons. 134 n.4, verb. Imo si Papa: Papa omnia potest sicut Deus, excepto peccato, et concistorium Dei et Papae idem est. Abb. q. 1 col. 2 in fin. in hib. fin. n.17 et seq. de pact. Rom. cons. 298 n.2, Bal. in l. rescripta C de precib. Imperat. offerend., Cardinalis Tusc. in pract. conci. jur., Thom. 6 conci. 49 qui ex professo probat hanc propositionem, <hi rend="underline">Papa absolute potest omnia</hi>, et hujusmodi loca sexcenta; hujus autem potestatem, qui omnia potest meo sensu, <hi rend="underline">in quo potest omnia</hi>, omhipotentiam quandam appellari posse
 +
quis neget? Mitto Bernardum Epist. 131 ad Mediolanenses, Beatum Joannem à Capistrano tract.de potestate Papae p.1 art.2 n.64: Alvar. Pelag. lib. I de planctu Ecclesiae cap. 58 in fine, qui expresse docet potestatem Papae esse plenam sine numero, pendere et mensura, et quodammodo immensa; immensa autem potestas omnipotentia quoque modo dici certe potest.<lb/>
 +
Accedat quod in manu Pontificie est manus Dei, quae est omnipotens, ut ait S. Bernardus serm. de Petr. et Paul. qui incipit, Petrus Apostolorum Princeps: O quam potens dignitas, quam digna potentia judicabit Petrus, et Omnipotens Petri judicium confirmat, et est in manu Petri <hi rend="underline">manus Altissimi</hi>. Et si sancto Leoni serm. 3° in anniversario assumptionis suae, et legitur in feste cathedrae S.i Petri Antiochiae in Breviario, si iniquam sancto Leoni dicere licuit de sancto Petro, ex persona Christi: Quae mihi potestate sunt propria, sunt tibi mecum participatione communia, cur non liceat Summo Pontifici Christi mmnipotentiam, quae ipsius potestatis est propria per participationem accomodare, ut omnipotens dicatur non proprie et principaliter, sed dependenter et per participationem à Christo? Imo hic modus loquendi videtur induere sensum catholicum, quod scilicet Ecclesiae praelati vere et proprie à peccatis absolvunt, et non solum significant esse à Deo absolutos, ut volunt haeretici; quod utique omnipotentia sapit. Certe si idem est tribunal
 +
<pb/>
  
dam omn�potent�ae, tum qu�a s�gnificatur Pont�ficem non.h�bere restric=
 
  
tam et l�m�tatam potentiam.
+
[[Category:EBC_Proofread]]
 
 
Adda quod idem s�gnificatur per haec verba plenitudo potestat�s,
 
 
 
ac per hoc omn�potentia; d�fferunt en�m sicut duo s�nonima; plenitudo
 
 
 
autem potestat�s passim tr�buitur Papae, ut patet c.decreto c.qu�
 
 
 
scit 2a d.6, et ex ^/to Thoma 2a 2ae q.S8, art.12,ad 3: Summus Pont�=
 
 
 
fex,�nqu�t, ger�t pienissime vicem Chr�st� in tota Eccles�a, ipse ha=
 
 
 
bet plen�tudinem potestat�s. Idem docet Gem. cons.53 pr� responsione
 
 
 
in principio, et in extravag. Bon�fao�� Vili quae �ncipit Unam sanctam
 
 
 
Eccles�am clare hoc habetur. Id autem in �llis ver=
 
 
 
bis Pontif�cia omn�potentia nos intend�mus, quod commun�ter dic�mus:
 
 
 
Papa omnia potest; cujus modi loquendi plenae sunt paginae auctorum
 
 
 
omnium. Dee. cons.988 viso puncto in principio: Papa est centra jus,
 
 
 
supra jus et extra jus, et ideo omnia potest. Gem. con.8 n.6 et 7: Pa=
 
 
 
pa absolute potest omnia. Gu�d.Pap.Cons.134 n.4, verb.Imo si Papa: Pa=
 
 
 
pa omnia potest sicut Deus, excepto peccato, et conc�storium Dei et
 
 
 
Papae idem est. Abb.q.1 col.2 in fin.
 
 
 
in h�b.f�n.n.17 et seq. de
 
 
 
pact.Rom. cons.298 n.2, Bai.in l.rescripta C de precib.Imperat.off?e=
 
 
 
rend., Cardinal�s Tusc.�n pract.conci.jur., Thom.6 conci.49 qui ex
 
 
 
professo probat hanc proposit�onem,Papa absolute potest omnia, et hu=
 
 
 
jusmod� loca sexcenta; hujus autem potestatem,qu� omnia potest meo
 
 
 
sensu, in quo potest omnia, omh�potentiam quandam appellar� posse
 
 
 
quis neget? M�tto Bernardum Epist.131 ad Med�olanenses, Beatum JoanneM
 
 
 
� Oap�strano tract.de potestate Papae p.1 art.2 n.64: Alvar.Pelag.lib.
 
 
 
I de planctu Ecclesiae cap.58 in fine, qui expresse docet potestatem
 
 
 
Papae esse plenam s�ne numero,pendere et mensura, et quodammodo immen=
 
 
 
sa; immensa autem potestas omn�potentia quoque modo dici certe potest.
 
 
 
Accedat quod in manu Pontif�cie est manus Dei,quae est omn�potens,
 
 
 
ut ait S.Bernardus serm.de Petr.et Paul.qu�i�nc�pit,Petrus Apostolorum
 
 
 
Princeps: 0 quam potens dign�tas, quam d�gna potentia judicab�t Petrus,
 
 
 
et Omn�potens Petr� jud�c�um conf�rmat, et est in manu Petr� manus Al=
 
 
 
t�ssimi. Et s� sancto Leoni serm.3� in anniversario assumptionis suae,
 
 
 
et legitur in feste cathedrae Petr� Ant�ochiae in Breviario, si �n=
 
 
 
quam sancto Leoni dicere l�cuit de sancto Petro, ex persona Chr�st�:
 
 
 
Quae m�h� potestate sunt propria, sunt t�b� mecum partic�patione com=
 
 
 
munia, cur non liceat Summo Pontif�ci Chr�st� mmnipotentiam, quae �p=
 
 
 
sius potestat�s est propria per partic�pat�onem accomodare,ut omnipo=
 
 
 
tens d�catur non proprie et pr�ncipaliter, sed dependenter et per par=
 
 
 
ticipat�onem � Christo? Imo h�c modus loquendi v�detur �nduere sensum
 
 
 
catholicum, quod sc�licet Ecclesiae praelat� vere et proprie � pecca=
 
 
 
t�s absolvunt, et non solum signif�cant esse � Deo absolutos,ut volunt
 
 
 
haeret�ci; quod ut�que omn�potentia sap�t. Certe s� idem est tribunal
 
 
 
 
 
[[Category:EBC_Not proofread]]
 
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Letters]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
 
[[Category:EBC_Pages]]
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 13:41, 6 May 2020

This page has been proofread


omnipotentiae, tum quia significatur Pontificem non habere restrictam et limitatam potentiam.
Adde quod idem significatur per haec verba plenitudo potestatis, ac per hoc omnipotentia; differunt enim sicut duo sinonima; plenitudo autem potestatis passim tribuitur Papae, ut patet c. decreto c. qui scit 2a d., et ex S.to Thoma 2a 2ae q. 88, art. 12, ad 3: Summus Pontifex, inquit, gerit pienissime vicem Christi in tota Ecclesia, ipse habet plenitudinem potestatis. Idem docet Gem. cons. 53 pro responsione in principio, et in extravag. Bonifacii VIII quae incipit Unam sanctam Ecclesiam clare hoc habetur. Id autem in illis verbis Pontificia omnipotentia nos intendimus, quod communiter dicimus: Papa omnia potest; cujus modi loquendi plenae sunt paginae auctorum omnium. Dec. cons. 988 viso puncto in principio: Papa est centra jus, supra jus et extra jus, et ideo omnia potest. Gem. con. 8 n. 6 et 7: Papa absolute potest omnia. Guid. Pap. Cons. 134 n.4, verb. Imo si Papa: Papa omnia potest sicut Deus, excepto peccato, et concistorium Dei et Papae idem est. Abb. q. 1 col. 2 in fin. in hib. fin. n.17 et seq. de pact. Rom. cons. 298 n.2, Bal. in l. rescripta C de precib. Imperat. offerend., Cardinalis Tusc. in pract. conci. jur., Thom. 6 conci. 49 qui ex professo probat hanc propositionem, Papa absolute potest omnia, et hujusmodi loca sexcenta; hujus autem potestatem, qui omnia potest meo sensu, in quo potest omnia, omhipotentiam quandam appellari posse quis neget? Mitto Bernardum Epist. 131 ad Mediolanenses, Beatum Joannem à Capistrano tract.de potestate Papae p.1 art.2 n.64: Alvar. Pelag. lib. I de planctu Ecclesiae cap. 58 in fine, qui expresse docet potestatem Papae esse plenam sine numero, pendere et mensura, et quodammodo immensa; immensa autem potestas omnipotentia quoque modo dici certe potest.
Accedat quod in manu Pontificie est manus Dei, quae est omnipotens, ut ait S. Bernardus serm. de Petr. et Paul. qui incipit, Petrus Apostolorum Princeps: O quam potens dignitas, quam digna potentia judicabit Petrus, et Omnipotens Petri judicium confirmat, et est in manu Petri manus Altissimi. Et si sancto Leoni serm. 3° in anniversario assumptionis suae, et legitur in feste cathedrae S.i Petri Antiochiae in Breviario, si iniquam sancto Leoni dicere licuit de sancto Petro, ex persona Christi: Quae mihi potestate sunt propria, sunt tibi mecum participatione communia, cur non liceat Summo Pontifici Christi mmnipotentiam, quae ipsius potestatis est propria per participationem accomodare, ut omnipotens dicatur non proprie et principaliter, sed dependenter et per participationem à Christo? Imo hic modus loquendi videtur induere sensum catholicum, quod scilicet Ecclesiae praelati vere et proprie à peccatis absolvunt, et non solum significant esse à Deo absolutos, ut volunt haeretici; quod utique omnipotentia sapit. Certe si idem est tribunal
---page break---