Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/93"

From GATE
m (→‎top: clean up)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
invocationis sanctorum ante Gregorii tempora, 2 cum dicit nos tribuere 5 sanctis divinitatem, quod cognoscant viventium cogitationes, et tamen au-
+
religionis [ø] ergo: ”Verum”, inquit, ”non- 15 numquam serio venit mihi in mentem, quo colore possint excusari a crimi-
det catholicos asinos vocare, cum ipse tam sit stupidus, ut numquam [neque?] quid nos dicamus neque quid ipse dicat intellegat. 34 Merita sanctorum applicari non possunt aliis, tunc enim sancti propitiatores et redemptores essent: Apologia ibidem. Hic apologia solita temerita10 te dicit sanctum Christophorum non fuisse certum aliquem hominem, sed pictorem voluisse ex pictura significare eos qui ferunt Christum, id est, qui concionantur magnos esse debere animo et virtutibus. At nihil adfert pro novitate, nisi coniecturam suam, quae scilicet omnium populorum consensui anteponi debet. 15 35 Non exstat in Scriptura exemplum ullum, quod sancti orent por nobis, excepto somnio libri Macchabaeorum 2. 36 Contra Christi et Apostoli institutionem est dare populo tantum alteram partem Sacramenti, neque prohiberi potest communio sub utraque specie: confessio art. 22, Apologia ibidem. Nota modum loquendi quo species sa20 cramenti partes sacramenti Philippus vocat, hoc enim eo tendit ut existimetur sub specie panis non esse totum Christum, sed carnem eius tantum. / In praefatione articuli 22 dicit confessio ecclesias Lutheranas non dissentire ab Ecclesia catholica in articulis fidei, sed solum tollere quosdam abusus, itaque cognoscit Romanam ecclesiam esse catholicam ecclesiam. Videat ergo 25 Philippus, an deceat propter quosdam abusus ab Ecclesia catholica schisma facere. Quamquam mendacium est nimis apertum, quod in articulis fidei nobiscum Lutherani conveniant. / 37 Lex quae prohibet sacerdotibus coniugis, et contracta dirimit, pugnat cum iure naturae et Evangelio: Confessio art. 23, apologia ibidem. Crassis30 sime item mentitur tam Confessio quam Apologia, dicens ante annos 400 inductas esse legem de celibatu sacerdotum in communi. Nam lex ista invenitur in concilio Aquisgranensi sub Ludovico I cap. 6 ante annos 700, et in epistola Zachariae ad Bonefacium episcopum Germaniae ante annos 800. 38 Celibatus et virginitas etsi dona sint excellentiora coniugio, tamen non 35 magis iustificant, nec merentur apud Deum plus quam coniugium: Apologia ibidem. Hic etiam Philippus pro sua modestia summos thologos catholicos vocat homines nihili, nebulones, sardanapalos. Deinde mentitur aperte dum dicit in Ecclesia veteri nullam fuisse legem quae celibatum iuberet. Dein impudentissime mentitur dum dicit sententiam suam de celibatu nihil 40 habere commune cum Ioviniani sententia. Nam Hieronymus et Augustinus testantur nonnullas moniales nupsisse a Ioviniano deceptas. 39 Missa non prodest ex opere operato vivis aut mortuis: Confessio art. 24, Apologia ibidem.<noinclude><references/></noinclude>
+
ne, qui tot opum insumunt in templis exstruendis, ornandis, locupletandis,
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]<noinclude></noinclude>
+
ut nullus omnino sit modus. Quorsum a􏰇inet tot baptisteria, tot candela- bra, tot statuae aureae!” Vide etiam dialogum, qui inscribitur: Convivium Religiosus. 20 5o Idem in dialogo qui inscribitur ”Funus” deridet sonitum campanarum et alia, quae fiunt exsequiis mortuorum.
 
+
6o In Enchiridio militis christiani et in annotationibus Novi Testamenti ad illud Hebr. 11 [21] ”Adoravit fastigium virgae eius” reprehendit cultum cru-
 +
cis aliarumque imaginum Christi et Sanctorum. 25 7o In colloquio qui inscribitur: Naufragium mire irridet invocationem sanc- torum et confessionem auricularem necnon vota quae Sanctis nuncupantur,
 +
et peregrinationes ad reliquias, et similia in Enchiridio militis Christiani.
 +
8o In methodo Theologiae: ”In libris”, inquit, ”scholasticae theologiae audis humana commenta quae, quo proprius [ø] inspicias hoc magis similia in- 30 somniis evanescunt. Multa similia lege in Enchiridio et in Annotationibus
 +
in Testamentum novum et in singulos tomos D. Hieronymi.
 +
9o In Methodo Theologiae: ”Apud me”, inquit, ”plus ponderis habet Isaias quam Iudith aut Hester, plus evangelium Ma􏰇haei quam Apocalypsis, plus epistola ad Romanos quam ad Hebraeos. In Annotationibus etiam in du- 35 bium revocat epistolam Iacobi, secundam Petri, secundam et tertiam Ioan-
 +
nis, illam sententiam I Ioannis capite ultimo ”Tres sunt qui testimonium dant in coelo: Pater, Verbum”, etc.
 +
10o In Ma􏰇h. dicit Christum fefellisse discipulos etc., tempus et propha-
 +
nis imposuisse. Item in Supputationibus dicit Paulum pia vafritie titulum 40 arae deorum inscriptae torsisse ad evangelii argumentum. Denique in An- notationibus ad Novum Testamentum dicit evangelistas inderdum memo-
 +
ria lapsos.
 +
11o In Scholiis Tom. 3 D. Hieronymi: ”Arria norum”, inquit, ”error factio 5 schismaque fuit verius quam haeresis, quod adversariis nostris suis fere nu- mero pares erant, eloquentia doctrinaque superiores.” Et in praefatione in Hilarium: / ”Non / audemus”, inquit, ”Spiritum Sanctum appellare Deum, quod veteres ausi [non] sunt.” Vide ibidem multa alia pro Arianis. Item in illud Ioannis 10: ”Ego et Pater unum sumus” conatur ostendere Patrem et 10 Filium et Spiritum Sanctum non esse unum individuum ac proinde numero
 +
diferre.
 +
12o In Annotationibus ad Novum Testamentum: ”Ubi”, inquit, ”receptum est, ut episcopi ditionem prophanam gerant?” Ibidem tyrannides vocat de- cimarum exactionem. Item quod sacerdotes non pendant tributa reprehen-
 +
15 dit in Annotationibus ad cap. 17 Ma􏰇haei.
 +
13o In Methodo studii theologici: ”Quod”, inquit, ”dicitur Petro: tibi dabo claves regni coelorum, ad universi Christiani populi corpus pertinet. Vide annotat. in cap. 16 Ma􏰇haei et Schol. in tom. 2 D. Hieronymi.
 +
14o In Annotatione ad illud Ma􏰇haei 11: ”Iugum meum suave est” debac-
 +
20 chat
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]

Revision as of 11:11, 12 March 2020

This page has not been proofread


religionis [ø] ergo: ”Verum”, inquit, ”non- 15 numquam serio venit mihi in mentem, quo colore possint excusari a crimi- ne, qui tot opum insumunt in templis exstruendis, ornandis, locupletandis, ut nullus omnino sit modus. Quorsum a􏰇inet tot baptisteria, tot candela- bra, tot statuae aureae!” Vide etiam dialogum, qui inscribitur: Convivium Religiosus. 20 5o Idem in dialogo qui inscribitur ”Funus” deridet sonitum campanarum et alia, quae fiunt exsequiis mortuorum. 6o In Enchiridio militis christiani et in annotationibus Novi Testamenti ad illud Hebr. 11 [21] ”Adoravit fastigium virgae eius” reprehendit cultum cru- cis aliarumque imaginum Christi et Sanctorum. 25 7o In colloquio qui inscribitur: Naufragium mire irridet invocationem sanc- torum et confessionem auricularem necnon vota quae Sanctis nuncupantur, et peregrinationes ad reliquias, et similia in Enchiridio militis Christiani. 8o In methodo Theologiae: ”In libris”, inquit, ”scholasticae theologiae audis humana commenta quae, quo proprius [ø] inspicias hoc magis similia in- 30 somniis evanescunt. Multa similia lege in Enchiridio et in Annotationibus in Testamentum novum et in singulos tomos D. Hieronymi. 9o In Methodo Theologiae: ”Apud me”, inquit, ”plus ponderis habet Isaias quam Iudith aut Hester, plus evangelium Ma􏰇haei quam Apocalypsis, plus epistola ad Romanos quam ad Hebraeos. In Annotationibus etiam in du- 35 bium revocat epistolam Iacobi, secundam Petri, secundam et tertiam Ioan- nis, illam sententiam I Ioannis capite ultimo ”Tres sunt qui testimonium dant in coelo: Pater, Verbum”, etc. 10o In Ma􏰇h. dicit Christum fefellisse discipulos etc., tempus et propha- nis imposuisse. Item in Supputationibus dicit Paulum pia vafritie titulum 40 arae deorum inscriptae torsisse ad evangelii argumentum. Denique in An- notationibus ad Novum Testamentum dicit evangelistas inderdum memo- ria lapsos. 11o In Scholiis Tom. 3 D. Hieronymi: ”Arria norum”, inquit, ”error factio 5 schismaque fuit verius quam haeresis, quod adversariis nostris suis fere nu- mero pares erant, eloquentia doctrinaque superiores.” Et in praefatione in Hilarium: / ”Non / audemus”, inquit, ”Spiritum Sanctum appellare Deum, quod veteres ausi [non] sunt.” Vide ibidem multa alia pro Arianis. Item in illud Ioannis 10: ”Ego et Pater unum sumus” conatur ostendere Patrem et 10 Filium et Spiritum Sanctum non esse unum individuum ac proinde numero diferre. 12o In Annotationibus ad Novum Testamentum: ”Ubi”, inquit, ”receptum est, ut episcopi ditionem prophanam gerant?” Ibidem tyrannides vocat de- cimarum exactionem. Item quod sacerdotes non pendant tributa reprehen- 15 dit in Annotationibus ad cap. 17 Ma􏰇haei. 13o In Methodo studii theologici: ”Quod”, inquit, ”dicitur Petro: tibi dabo claves regni coelorum, ad universi Christiani populi corpus pertinet. Vide annotat. in cap. 16 Ma􏰇haei et Schol. in tom. 2 D. Hieronymi. 14o In Annotatione ad illud Ma􏰇haei 11: ”Iugum meum suave est” debac- 20 chat