Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/80

Ecclesiae caput, neque ex Christi instituto neque ex aliqua consuetudine est: lib. 4 cap. 6 <par> 1 et deinceps.
121° Non est optimum regimen monarchia, et etsi esset in Ecclesia, tamen non esse deberet: lib. 4 cap. 6 <par> 9.
122° Etsi Pontifex caput Ecclesiae fuisset, tamen non propterea Romanus Pontifex ecclesiae caput est: lib. 4 cap. 6 <par> 11.
123° Etsi non pugno quin Petrus Romae mortuus sit, tamen episcopum ibi fuisse, praesertim longo tempore, persuaderi nequeo: lib. 4 cap. 6 <par> 15.
124° Fabulae sunt quae de Simone mago cum Petro disputante narrantur, nec dissimulat Augustinus in epistola 2^a ad Ianuarium, de superstitione disputans, ex opinione temere concepta morem Romae inolevisse, ut eo die non ieiunarent quo palmam retulerat Petrus de Simone:lib. 4 cap. 6 <par> 15. Siccine fabulam vocas, quae Hegesippus lib. 3 de Excidio Hierusalem et alii Patres innumeri tradiderunt? Sed tuos lapsus in hoc unico articulo videas, primo falso citans epistolam ad Ianuarium cum sit ad Casulanum: secundo mentiris Augustinum loqui de superstitionibus, cum agat de observationibus piis, quae tamen non ubique locum habent, tertio mentiris, cum ais Augustinum docere ex opinione temere concepta morem illum inolevisse, quasi temeraria sit opinio, quod Petrus de Simone palmam retulerit. Nam solum dicit esse opinionem plurimorum, quod propter victoriam Petri Sabbatho Romae non ieiunetur, ubi non vult esse opinionem, an Petrus pugnaverit cum Simone, sed an Petri certament fuerit causa illius ieiunii omittendi. Quarto: dein lib. 4 cap. 7 tot sunt lapsus et mendacia, ut vix numerari possint, ut <par> 1 dicit / Iulii legatos fuisse in concilio Niveno, cum tamen constet non Iulii, sed Silvestri fuisse.
Ibidem dicit Athanasium tunc solum fuisse diaconum, et cum episcopo suo Alexandro ad concilium venisse. Ibidem dicit Coelestinum Pontificem obliquo artificio quaesivisse in concilio Ephesino primum locum, et tamen nihil affert, quo id probet, praeter capitis sui temerarium iudicium. <par> 2 dicit legatos Romanos Leonis praesidisse concilio Chalcedonensi ex privilegio imperatoris, cum ipse Leo millies contrarium testetur. Et <par> 3 conatur Romano Pontifici detrahere, quia Cyprianus Stephano Pontifici inscitiam obiecit, quasi non sit notum Cyprianum in eo errasse./
125° Universale concilium solus imperator olim indicere poterat: lib. 4 cap. 7 <par> 8.
126° Non ita de episcopo est ut de rege. Hic enim etiamsi non exsequatur, quod proprium est regis, honorem nihilominus ac titulum retinet: lib. 4 cap. 7 <par> 24 et 25. Nota Calvinum in hoc libro 4 cap. 7 <par> 22 sentire D. Bernardum unum vere [verum?] sanctum fuisse, quod si est verum, non potest Calvinus vere impius et haereticus non esse, nam extra controversiam est D. Bernardum papistam supra modum fuisse, ut eius vita et libri testantur. Eodem libro 4 cap. 7 <par> 28 dicit Ioannem XXII Pontificem palam asseruisse animam esse mortalem et simul cum corpore in terra usque ad diem resurrectionis. At pene nullum citat testem nisi Gersonem, eius tamen nullum citat locum. Dein dicit Gersonem vixisse tempore huius Ioannis, cum tamen certum sit ipsum centum annos fuisse posteriorem. Porro Ioannes nihil aliud sentit quam animas Deum non visuras nisi post resurrectionem, quam sententiam ipse Calvinus mordicus defendit.
127° Nullum esse habendum Dei verbum, cui detur in Ecclesia locus, quam quod lege primum et prophetis, deinde scriptis apostolicis continetur: lib. 4 cap. 8 <par> 8.
128° Neque tota Ecclesia nec generalia concilia neque ullus homo dogma aliquod condere potest, quod necessario a fidelibus credi aut teneri debeat: lib. 4 cap. 2 <par> 9 et 10.
129° Ecclesia errare potest, nisi ipsum verbum Dei, quod in Scriptura continetur, doceat: lib. 4 cap. 8 <par> 13, 14, 15 et 16.
130° Concilia etiam generalia errare possunt, et ideo examinanda sunt ad amussim Scripturarum, antequam recipiantur