Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/70"

From GATE
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>)
 
(12 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
1° Christum solvisse didrachma non condescensu, sed coactum necessitate: Alvarez lib. 1 cap. 68 ''de planctu Ecclesiae''.<br>
+
<p style="float:left"><big><span style="color:Red">f. 347v</span></big></p>
2° Petrum non fuisse magis caput ecclesiae quam quemvis alium apostolum.<br>
+
<br>
3° Christum nullum caput Ecclesiae reliquisse, nec ullum suum vicarium.<br>
+
<div style="text-align:justify">  
4° Petrum non habuisse plus auctoritatis reliquis apostolis.<br>
 
5° Ad imperatorem spectare instituere et corrigere Pontifices. Idem cum his docent Lutherani.<br>
 
6° Omnes sacerdotes esse eiusdem auctoritatis et iurisdictionis ex institutione Christi: quod vero papa plus possit quam ceteri et plus episcopus quam presbyter, est ex concessione imperatoris.<br>
 
7° Papam et totam ecclesiam simul non posse ullum haereticum punire punitione coactiva nisi ab imperatore auctoritatem accipiat: Turrecremata lib. 15
 
<p style="float:left"> 4 part. 2 cap. 37. |</p>
 
<p style="float:right">336v</p><br>
 
  
  
<p style="float:left">188 ''Ioannes de Poliaco''</p>
+
Ergo quicumque regi aperit caput, plus agit quam idololatriam?
<p style="float:right">'''1320'''</p><br>  
+
<br>
doctor Parisiensis ab eodem Ioanne XXII damnatus est Extravag. quae incipit "Vas electionis", quod docuerit:<br>
+
12° Primis 500 annis nullae fuerunt imagines in templis Christianorum: lib. 1 cap. 11 ¶ 14. Et hoc est mendacium insigne, de quo vide Alanum Copum Dialog. 4, ubi refellit etiam impudentissimam et horribilem imposturam Calvini, qui hoc libro 1 cap. 11 ¶ 14 commentitio quodam libro Carolo Magno adscipto Nicaenam Synodum exagitat.
1° State statuto Concilii generalis, quod iubet unumquemque confiteri singulis annis sua peccata proprio sacerdoti, nec papam nec Deum posse facere, ut alius praeter proprium parochum ita absolvat, ut is non teneatur iterum confiteri. Ioannes Turrecremata lib. 4 part. 2 cap. 37.<br>
+
<br>
2° Frustra fieri confessiones apud fratres mendicantes etiam de papae licentia: idem.<br>
+
13° Sancti homines vita functi in Ecclesia papistarum pro Deo coluntur, invocantur, celebrantur etc., cum sanctis nec latria nec dulia conveniat: lib. 1 cap. 12 ¶ 1 et 2. Dicito nobis, mendax haeretice, quis umquam catholicorum sacrificium obtulit sanctis, quis ab eis gratiam aut gloriam postulavit? At sacrificiis colimus Deum, et ab eo gratiam et gloriam exspectamus.
 +
<br>
 +
14° Qui olim se patriarchis ostendebat, non angelus Dei personam repraesentans, sed Deus Ipse erat: lib. 1 cap. 13 ¶ 10.
 +
Nota duo: primum insignem imperitiam Calvini, qui in hoc capite 13 ¶ 4 ait Sabellium fuisse Ario posteriorem, alterum insignem eius improbitatem, qui ibidem ¶ 5 dicit Hieronymum ideo noluisse recipere nomen hypostaseos, ut iniusta calumnia premeret orientales et sciens ac volens propter odium quo eos persequebatur. O piam interpretationem verborum ac animi sanctissimi patris nostri.
 +
<br>
 +
15° Nihil maeniis istis quae sub Ignatii nomine editae sunt, [putridius], lib. 5 1 cap. 13 ¶ ultima 29. Longe aliter sentit D. Hieronymus Lib. de viris illustr.
 +
<br>
 +
16° Stulte fingitur in Deo Patre continuus actus generandi: ibidem. Si Deus intellegendo ac dicendo Verbum generat, certe non potest non semper generare, nisi ab intellegendo et dicendo cesset.
 +
<br>
 +
17° Verbum Dei videlicet deitatis a se ipso est: lib. 1 cap. 13 ¶ 23 et 24. Quid hoc est aliud quam plures deos facere?
 +
<br>
 +
18° Sermo Dei 25 ab aeterno genitus assumpsit in tempore mediatoris personam: ibidem. Idem Nestorius olim voluit, nisi personam accipiat pro officio, quomodo dicimus aliquem gerere personam regis.
 +
<br>
 +
19° Libri Dionysii Areopagitae, quicumque is dionysius fuerit, continent meram garrulitatem: lib. 1 cap. 14 ¶ 4.
 +
<br>
 +
20° Nomen Throni in Scripturis non videtur ad angelos qui creati sunt, pertinere: lib. 1 cap. 14 ¶ 5. Ergo tu videre potuisti quod hactenus Ecclesia tota videre non potuit? At apostolus Thronos per Christum creatos diserte docet sicut et alios angelos.
 +
<br>
 +
21° Quae de custodia angelorum in Scripturis legimus, ut: »angelis suis mandavit de te, imprimis ad Christum, dein ad fideles pertinent: lib. 1 cap. 4 ¶ 6. Ita exponit diabolus Matth. 4. Itaque recte sequeris praeceptorem tuum.
 +
<br>
 +
22° Qui dicunt unicuique unum angelum ad custodiam deputatum, magnam sibi et toti Ecclesiae iniuriam faciunt, cum potius sentiendum sit omnes angelos pro salute hominum universum excubare: lib. 1 cap. 14 ¶ 7. Qui hoc dicunt, sunt: Christus Matth. 16:
 +
»Angeli eorum semper vident«, etc., et Basilius in Psalm. 33, Theodoretus in cap. 20 Danielis.  
 +
<br>
 +
23° Relinquenda sunt illa [blanco], quae ab otiosis hominibus de ordinibus angelorum tradunt absque Dei verbo: lib. 1 cap. 14 ¶ 4 et 8. Isti otiosi sunt Dionysius cap. 6 Coelest. Hierarch., Ignatius epistola ad Trallianos, Gregorius papa hom. 34 in Evangel., Damascenus lib. 2 cap. 3, Bernardus lib. 5 de Consideratione. 
 +
<br>
 +
24° Immodicis elogiis praeter Dei verbum in Ecclesia superioribus saeculis angeli cumulati sunt: lib. 1 cap. 14 ¶ 10.
 +
<br>
 +
25° Non sunt angeli ut auxiliatores et intercessores invocandi: lib. 1 cap. 14 ¶ 12. At Genes. cap. 48, 16 Iacob
 +
<br>
  
 
+
<p>
<p style="float:left">189 ''Durandus Waldack''</p>
+
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
<p style="float:right">'''a.D. 1320 '''</p><br>  
+
</p>
tempore eiusdem Iannis XII docuit matrimonium esse meretricium occultum. Bernardus Luxemburgensis.<br>
 
 
 
 
 
<p style="float:left">190 ''Flagellantium'' </p>
 
<p style="float:right">'''a.D. 1350'''</p><br>
 
haeresis exorta quidem est in italia, sed maxime viguit in Germania, idque circa annum Domini 1350. Docebant: <br>
 
1° Debere homines se nodosis funibus caedere, ita ut in suo sanguine baptizarentur, et qui hoc non facit, non posse salvari, eo quod baptizarentur, et qui hoc non facit, non posse salvari, eo quod baptismus aquae in sanguinis baptismum iam sit mutatus. Nicolaus Sanderus lib. de visibili monarchia. <br>
 
2° Aquam benedictam nullam habere vim. <br>
 
3° Evangelium Christi et sacerdotium ecclesiae cessasse ipsorum secta veniente. <br>
 
4° Sacrametnum confessionis nullum esse. <br>
 
5° In Eucharistia non esse reale Corpus Christi.
 
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 10:12, 7 May 2020

This page has been proofread


f. 347v



Ergo quicumque regi aperit caput, plus agit quam idololatriam?
12° Primis 500 annis nullae fuerunt imagines in templis Christianorum: lib. 1 cap. 11 ¶ 14. Et hoc est mendacium insigne, de quo vide Alanum Copum Dialog. 4, ubi refellit etiam impudentissimam et horribilem imposturam Calvini, qui hoc libro 1 cap. 11 ¶ 14 commentitio quodam libro Carolo Magno adscipto Nicaenam Synodum exagitat.
13° Sancti homines vita functi in Ecclesia papistarum pro Deo coluntur, invocantur, celebrantur etc., cum sanctis nec latria nec dulia conveniat: lib. 1 cap. 12 ¶ 1 et 2. Dicito nobis, mendax haeretice, quis umquam catholicorum sacrificium obtulit sanctis, quis ab eis gratiam aut gloriam postulavit? At sacrificiis colimus Deum, et ab eo gratiam et gloriam exspectamus.
14° Qui olim se patriarchis ostendebat, non angelus Dei personam repraesentans, sed Deus Ipse erat: lib. 1 cap. 13 ¶ 10. Nota duo: primum insignem imperitiam Calvini, qui in hoc capite 13 ¶ 4 ait Sabellium fuisse Ario posteriorem, alterum insignem eius improbitatem, qui ibidem ¶ 5 dicit Hieronymum ideo noluisse recipere nomen hypostaseos, ut iniusta calumnia premeret orientales et sciens ac volens propter odium quo eos persequebatur. O piam interpretationem verborum ac animi sanctissimi patris nostri.
15° Nihil maeniis istis quae sub Ignatii nomine editae sunt, [putridius], lib. 5 1 cap. 13 ¶ ultima 29. Longe aliter sentit D. Hieronymus Lib. de viris illustr.
16° Stulte fingitur in Deo Patre continuus actus generandi: ibidem. Si Deus intellegendo ac dicendo Verbum generat, certe non potest non semper generare, nisi ab intellegendo et dicendo cesset.
17° Verbum Dei videlicet deitatis a se ipso est: lib. 1 cap. 13 ¶ 23 et 24. Quid hoc est aliud quam plures deos facere?
18° Sermo Dei 25 ab aeterno genitus assumpsit in tempore mediatoris personam: ibidem. Idem Nestorius olim voluit, nisi personam accipiat pro officio, quomodo dicimus aliquem gerere personam regis.
19° Libri Dionysii Areopagitae, quicumque is dionysius fuerit, continent meram garrulitatem: lib. 1 cap. 14 ¶ 4.
20° Nomen Throni in Scripturis non videtur ad angelos qui creati sunt, pertinere: lib. 1 cap. 14 ¶ 5. Ergo tu videre potuisti quod hactenus Ecclesia tota videre non potuit? At apostolus Thronos per Christum creatos diserte docet sicut et alios angelos.
21° Quae de custodia angelorum in Scripturis legimus, ut: »angelis suis mandavit de te, imprimis ad Christum, dein ad fideles pertinent: lib. 1 cap. 4 ¶ 6. Ita exponit diabolus Matth. 4. Itaque recte sequeris praeceptorem tuum.
22° Qui dicunt unicuique unum angelum ad custodiam deputatum, magnam sibi et toti Ecclesiae iniuriam faciunt, cum potius sentiendum sit omnes angelos pro salute hominum universum excubare: lib. 1 cap. 14 ¶ 7. Qui hoc dicunt, sunt: Christus Matth. 16: »Angeli eorum semper vident«, etc., et Basilius in Psalm. 33, Theodoretus in cap. 20 Danielis.
23° Relinquenda sunt illa [blanco], quae ab otiosis hominibus de ordinibus angelorum tradunt absque Dei verbo: lib. 1 cap. 14 ¶ 4 et 8. Isti otiosi sunt Dionysius cap. 6 Coelest. Hierarch., Ignatius epistola ad Trallianos, Gregorius papa hom. 34 in Evangel., Damascenus lib. 2 cap. 3, Bernardus lib. 5 de Consideratione.
24° Immodicis elogiis praeter Dei verbum in Ecclesia superioribus saeculis angeli cumulati sunt: lib. 1 cap. 14 ¶ 10.
25° Non sunt angeli ut auxiliatores et intercessores invocandi: lib. 1 cap. 14 ¶ 12. At Genes. cap. 48, 16 Iacob