Difference between revisions of "Page:APUG 351H.pdf/13"
| Page status | Page status | ||
| - | + | Proofread | |
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
| + | Confir quia illa gratia non potest vere dici sufficiens,<br> | ||
| + | que neque ex se effectum habet, neque liberum<br> | ||
| + | arbitrium efficere potest ut effectum sortiatur.<br> | ||
| + | 8. Denique si in Deo non esset prescientia<br> | ||
| + | conditionata, non esset dubitandum, quin liberum arbitrium<br> | ||
| + | gratiam, que ex se est sufficiens, posset reddere<br> | ||
| + | efficacem. Quia tunc non haberet efficaciam, quam<br> | ||
| + | illi modo tribuunt ratone prescientiae conditionatae:<br> | ||
| + | atqui illa prescientia non immutat ullo modo gratiae<br> | ||
| + | ut liberi arbitrii conditionem, sed solum previdet<br> | ||
| + | effectum ex hypothesi futurum. Ergo etiam posita<br> | ||
| + | illa prescientia liberum, artibrium poterit gratiam<br> | ||
| + | reddere efficacem. <br> | ||
| + | |||
<center>Secunda propositio</center><br> | <center>Secunda propositio</center><br> | ||
Duobus hominibus eandem omnino gratiam excitantem<ref>Nel margine: lib. 1. de gratia c. 13. col. 429</ref><br> | Duobus hominibus eandem omnino gratiam excitantem<ref>Nel margine: lib. 1. de gratia c. 13. col. 429</ref><br> | ||
Latest revision as of 13:39, 16 March 2021
Confir quia illa gratia non potest vere dici sufficiens,
que neque ex se effectum habet, neque liberum
arbitrium efficere potest ut effectum sortiatur.
8. Denique si in Deo non esset prescientia
conditionata, non esset dubitandum, quin liberum arbitrium
gratiam, que ex se est sufficiens, posset reddere
efficacem. Quia tunc non haberet efficaciam, quam
illi modo tribuunt ratone prescientiae conditionatae:
atqui illa prescientia non immutat ullo modo gratiae
ut liberi arbitrii conditionem, sed solum previdet
effectum ex hypothesi futurum. Ergo etiam posita
illa prescientia liberum, artibrium poterit gratiam
reddere efficacem.
Duobus hominibus eandem omnino gratiam excitantem[1]
habentibus qui dicit fieri posse, ut alter credat,
alter non credat; quia libera voluntas manet et
potest pro arbitrio gratiam segui [sequi], vel et resistere,
contradicit Apostolo: qui 1. Cor[intius] 4. Prohibet
fideli ne infletur adversus infidelem; et rationem
reddit quia fides quae illos discernit, est donum
Dei quod illi datum est, et alteri non est datum.
In hac propositione quattuor puncta insinuantur quae
- ↑ Nel margine: lib. 1. de gratia c. 13. col. 429
