conscius, et quod maioris gratiae praevenientis divinae [1] signum est, etiam circa 7.um [2] annum
sensi aliquos [3] instinctus speciales ad affectus
Domini ut sponsis animae voluit quodam ipsam possidere
devotionis, sic ut
ab eo tempore domini ipse, et sponsus animae meae, volverit quidam possidere animam meam, utinam scivissem utinam sapvissem introducere ipsum et sequi, et nunquam ab eo separari. Circa annum X.um [4] sensi desiderium quoddam studendi; cum .n. [5] pastor essem, et mundo destinatus a parentibus non poteram quiescere, et flebam desiderio scholae, ita ut coacti
fuerunt parentes contra suam intentionem me mittere ad scholam [6], videntes [7]
Ad Scholam minus quia intelligendo et memorando perficiebat prorexit. Ineptus ad secularia erat ut esse volebat
notabilemque progressum
in studiis, tum intelligendo, tum et memorando, non potuerunt [8] efficere quominus pergerem in studio, Domino permittente[9], et videntes quod ad nil essem minus idoneus, aut esse vellem, quam ad saecularia negotia.
Studium apud probum praeceptorem
Studui aut a praeceptore petro *Velli audi*[10], qui non solum catholica, sed et sancta[11] doctrina, vitaque feruentissima sanctitatis sic clarus erat
