Page:APUG 1053.djvu/13

fuierit ab origine Mundi peccatum adeò enorme, ab homine commissum, cuius debitam ex culpa resultantem poenam in proprio corpore per inexplicabiles dolores patiendo non exprimeret, qui tanti fuerunt, ut benignissimum Dominum, ob nimium peccatorum tum commissorum, tum committendorum horrorem, effuso per Sudorem Sanguine vel in ipsas mortis reduceret angustias. Peccaverat homo ex fructu ligni; ipso verò in ligno Crucis per ignominiosissimum crucis tormentum, scelus perpatratum exoluit. Deliquerat gulosa essus pomi delectatione; ipse sitim famem passus, et in ultimis crucis tormentis felle et aceti potu idipsum expiavit. Pro superbia et humani fastus ambitione paupertatem, rerumque omnium etiam necessariarum inopiam selegit; Luxuriam Seculi deliciaso rigidissimo quadraginta dierum ieiunio; Ingratitudinem hominum beneficiis, caluminas et persecutiones perpetua beneficiorum exhibitione superavit, et sic de coeteris, quae Sacrum Evangelium exhibent, admiranda divinae clementiae in carne apparentis opera, eo fine exhibita, ut hoc pacto Mundum intauraturus Deus Clementissimus, perfectum vivendi exemplar normamque in se exprimeret, absolutissimumque virtutum omnium prototyon praeberet omnibus iis, quos perfectos Sui imitatores elegisset, quo sanè nihil ad vitam benè beatèque instituendam, efficacius esse potui. Quorum quidem omnium nihil subsecutum fuisset, si Christus in Carne gloriosa et Maiestate fulgente comparuisset; - Nunc verò homo Deo devotus videns et inspiciens ea, quae dulcissimus Jesus amore hominum pertulit, contriti - cordis confusione plenus detestatur peccatum, in Deum ardentissimis amoris stimulis incitatur, desideriis aestuat collium aeternorum, et hoc unicè agit, ut videlicet per exemplar sibi in Christo propositum, particeps fiat eorum bonorum, quae verbum incarnatum praeparavit diligentibus et imitantibus Se. Theodidactus. Verissima sunt quae dicis;