Page:APUG 1053.djvu/13

fuerit ab origine Mundi peccatum adeo enorme, ab
homine commissum, cuius debitam ex culpa resultantem
poenam in proprio corpore per inexplicabiles dolores patiendo
non exprimeret, qui tanti fuerunt, ut benignissimum
Dominum, ob nimium peccatorum tum commissorum, tum
committendorum horrorem, effuso per sudorem sanguine vel
in ipsas mortis reduceret angustias. Peccaverat homo ex
fructu ligni; ipso vero in ligno crucis per ignominiosissimum
crucis tormentum, scelus perpatratum exoluit.
Deliquerat gulosa essus pomi delectatione; ipse sitim
famem passus, et in ultimis crucis tormentis felle et
aceti potu idipsum expiavit. Pro superbia et humani
fastus ambitione paupertatem, rerumque omnium
etiam necessariarum inopiam selegit; Luxuriam seculi
deliciasque rigidissimo quadraginta dierum ieiunio; Ingratitudinem
hominum beneficiis, calumnias et persecutiones
perpetua beneficiorum exhibitione superavit, et sic
de caeteris, quae sacrum Evangelium exhibent, admiranda
divinae clementiae in carne apparentis opera, eo fine
exhibita, ut hoc pacto Mundum instauraturus Deus
clementissimus, perfectum vivendi exemplar normamque
in se exprimeret, absolutissimumque virtutum
omnium prototypon praeberet omnibus iis, quos perfectos
sui imitatores elegisset, quo sane nihil ad vitam bene
beateque instituendam, efficacius esse potui. Quorum
quidem omnium nihil subsecutum fuisset, si Christus in
Carne gloriosa et Maiestate fulgente comparuisset;
Nunc vero homo Deo devotus videns et inspiciens ea, quae
dulcissimus Iesus amore hominum pertulit, contriti cordis
confusione plenus detestatur peccatum, in Deum ardentissimis
amoris stimulis incitatur, desideriis aestuat collium
aeternorum, et hoc unice agit, ut videlicet per exemplar
sibi in Christo propositum, particeps fiat eorum
bonorum, quae verbum incarnatum praeparavit diligentibus
et imitantibus se. Theodidactus. Verissima sunt quae dicis;

◅▻