f. 145r
tiam [carentiam] eius quam converti ad praesentiam
cuiusquam[1]
alterius voluptatis, quae non sit ex ipso derivata, ac missa in nos per
Christum[2]
submistrata[3],
et in ipso terminata. Amen. Amen.
Alia die infra
octavas easdem[4]
Epiphaniae[5]
Domini ego sensi quendam
bonum spiritum[6],
quo[7]
admiratus sum gratiam Dei, qua factum est, ut ego iam
triginta septem[8]
vicibus haec
facta[9]
natalitiorum et
Epiphaniae[10]
in hac vita viderim et sic discurrebam per alios dies
festus[11],
qui mihi tot revolutis annis reluxerunt; ego vero tam parum fructus ex ipsis accepi, nec umquam fui satis gratus, ut saltem recognoscerem Benignitatem Dei, qua factum est, ut haec bona, et similia mihi toties in
ipsis[12]
triginta septem[13]
annis, qui iam sunt mutati super me replicarentur, et ob oculos revolutis temporibus proponerentur ad hauriendam
e[u]ndem[14]
salutem, et
_______________
- ↑ cuiusquam] cuiuscumque MF
- ↑ Christum] ipsum MF
- ↑ submistrata] subministrata MF
- ↑ octavas easdem] easdem octavas et add. horum MF
- ↑ Epiphaniae] Epiphaniorum MF
- ↑ bonum spiritum] spiritum bonum MF
- ↑ quo] in quo MF
- ↑ triginta septem] septem et triginta MF
- ↑ facta] festa MF
- ↑ Epiphaniae] Epiphaniorum MF
- ↑ festus] feasts MF
- ↑ ipsis] his MF
- ↑ triginta septem] septem et triginta MF
- ↑ e[u]ndem] inde MF [p. 606]
