f. 23r
destinatum, certum est, non posse talem nisi miraculose habere devotionem fundatam, qua propter necesse est determinata esse, assignataque tempora ad orandum saepius, quam[1] ad memoriam reduci cum desiderio, perseverantia, et timore, ne forte contingat[2], et post officium, et[3] cum dolore perseverante (si forte defecerit quod non bene dixerit) ita ut[4] talis tristitia et dolor, sine interruptione duret usque ad venturum exercitium, sitque dolor non solum propter distractiones tibi displicentes, sed quae[5] procedat ex amore, et affectu verborum Dei et amor orationis materiarum orationis: multi enim dolent quod non habeant devotionem in oratione, non tamen ex amore ipsius orationis[6], Dei, et sanctorum, et verborum ipsius orationis, quam ex odio, et timore
_______________