f. 187r
breui ueniat hora, in qua nulla creatura,
et[1]
absque Deo a me cernatur,
et[2]
ametur, sed potius
pro omnibus Deus[3]
a me
cernatur[4],
aut saltem timeatur.
Hinc mihi
ascensus fiat[5]
ad cognoscendum ipsum in se ipso, et tandem in ipso omnia ut ipse in aeternum mihi sit omnia in omnibus.
Pro his gradibus nitendum erit ut Christus qui est via, et veritas, et vita[I] inueniatur in centro cordis mei, et infra id est intra me ipsum,
deinde[6],
inueniatur.
Supra me ipsum per mentem, et extra me per sensus.
Ad haec petendum erit, ut Pater, qui supra dicitur det potentiam, et filius qui extra quadam ratione propter humanitatem dici potest det sapientiam,
et[7]
Spiritus Sanctus, qui
quodammodo[8]
infra id est intra nos dici potest det bonitatem, alioqui enim
ne[9]
interiora nostra aperiri poterunt, ut intra Deus videatur a mundo corde, nec superiora nostra eleuari ad inuisibilia Dei quae
super[10]
omnia sunt, nec membra
_______________
- ↑ via ... vita] Io 14,6
_______________
