f. 221v
in periculis eui-dentissimis suae damnationis. Veniebat in mentem Lut[h]erus, rex Angliae et Turea, cum aliis aliquot **.
391. Considerabam autem pietatem illam Dei, qua fit ut tamdiu uiuant huiusmodi homines sicut et alii multi peccatores, quorum ego primus sum. Intellexi autem id, quod in meum iudi-cium et mei simillimum facile accipi posset: fieri etenim potest ut Deus non solum 145 det talibus tempus poenitentiae, exspectans eorum conuersionem, quam per se possent, ipso dante, adhuc operari, sed etiam ut exspectet utrum aliquis uelit amplius orare pro talibus, aut dare operam circa eorum conuersionem. Ipse facile dat tempus tureae huic Solimano, ut etiam uideat num aliquis ex nobis xpianis. tandem, antequam ille moriatur, uelit ei succurrere. Nobis igitur, quibus data est praedicandi ac docendi potestas, ualde uidendum est ne multi pereant ob culpam nostram, et propter negligentiam nostram. Timendum
_______________
