f. 222r
est[1],
ne Deus multos nobis conseruet instruendos, ac de salute sua admonendos.
Festinemus crescere multis.
Multi ubique nos expectant, festinemus igitur crescere cunctis, et eisdem bene praeparari.
Sanguis martirum nos inuitat.
Sanguis multorum martyrum nos inuitat ad eas
gentes[2],
apud quas, et pro quarum salute ipsi mortui sunt.
Utinam igitur aliquando tandem aliqui ex nostra Societate occasionem, et animum habeant uisitandi
trans mare Oceanum[3]
illos, quibus
ipsi[4]
Martires se seminarunt.
Sancti[5]
Martires sese seminarunt in salutem.
Ipsi enim erant uerba uiua ipsius Dei, et Christi, et ideo dum non potuerunt inuenire terram, quae caperet uerba Euangelij, ipsimet tamquam grana optima mori uoluerunt, ut inde, si nondum collectus est fructus, aliquando tamen colligi per aliquos
ueros[6]
operarios possit.
In die Sanctorum Martirum Fabiani, et Sebastiani, quo tempore
Conimbriae[7]
aderat maxima aquarum inundatio, multis modis nociua non solum
pro nascentibus[8],
sed etiam domibus, et rebus domesticis.
Hoc die inquam
_______________
