f. 218v
Agni Dei immaculati dati in pretium, et gratiam eius, qui fert, et aufert peccata mundi.
Incipiat quoque iam oculos aperire, ut uideat
Jesum[1]
ad se
uenientem
prius, ut iustificantem quam
iudicantem[2].
Post nos uenit nunc in multa patientia, qui, antequam essemus, quaerendus fuerat et erat ad ostium ®. Jamdiu stat pulsans ignoratus a nobis Saluator. Exeamus ergo nos obuiam ei, ne dormientes inueniat, quia nimium diu nesciuimus ipsum. 384. Hic magno desiderio affectus fui circa illud ut, ubicumque administratur laicis sacramentum Eucaristiae, in principio ostensionis eius, quando scilicet sacerdos tenens hostiam se ad communicantes conuertit, dicerentur ^ intelligibiliter omnia uerba haec: «Uidit Joannes Jesum uenientem ad se, et ait: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi» hostium ms. —d discerentur »ms./diceret Metu. II. '* Ibidem, I, 43. .!
- «Ecce qui tollit peccatum mundi.» Joann., I, 29.
Ibidem,!, 38.
672
Fabri monumenta
385. Postridie octauae Epiphaniae dum adhuc occurrissent quaedam circa Jesum iudicem ad nos appropinquanter ue* nientem, uenerunt
_______________
