f. 118r
erga me hactenus non cogitatam Dei beneficentiam, in hoc quod reliquisset mihi corpus meum instrumentum animae, quo 73 possim adiuuari ad colendum multis itiodis ipsum Christum et Patrem eius; quod corpus nisi esset, facile fieri posset ut ego multa mala facerem, a quibus retrahor, propterea quia corpus non obedit animae ad nutum ipsius, nec ad primos ipsius impulsus ac impetus ipsi subiicitur. Orabam itaque ipsum Christum ut dignaretur mihi hanc gratiam concedere et omnibus meis amicis et aliis, quatenus non prius sim emissurus spiritum ex hoc corpore, quam ipsa anima sit bene disposita ad hoc, ut mereatur recipi in manus Dei omnipotentis. Quo pacto enim posset resistere malis spiritibus, si ipsis peruia esset et coram ipsis, corpore suo, in quo latet, priuata? Et quis eam retineat, ne
_______________
