tenus immiscere.
Ut vita communis, quae ad religiosam disciplinam tanto pore con
fert, illibam servetur: statuit congregatio, ut Provinciales in visitatio
ne omnia, quae vitae communi ad versantur, omnino rese cent, & su
periores, qui vel dissimulant hacinre sub ditorum defectus. vel iis ne
cessaria non suppeditant, officiisui graviter admoneant: ipsos etiam
edoceant, quòd sicut juxta Decretum 43. congr. XII facultatem dare
non possunt, ut subditi, sunt quae vitae communi necessaria sunt, alia
qua cumque via, sibi quaerant aurent (?) procurent; ita ea omnia a supe
rioribus paterna charitate debeant suppeditari. Et so forte peculia
re quid alicui ob infirmam valetudinem necessarium judicetur, cen
sendum non esse id vitae communi repugnare.
Ut variis periculis & in comonodis ocurratur, prohibet congrega
tio omnibus nostris in virtute S. obedientiae, ne quis sine expressa superio
ris facultate prose, vel pro allis, ab ullo externo mu tuam accipiat pecu
niam, etiam in pios usus expendaendam.
Et cum fuisset intercessum, standum esse Decreto censuit congregatio.
Cum quae situm fuisset, cui Procuratores Assistentiarum ratio
nes accepti, & expensi reddere debeant: censuit congregatio, illos ratio
nes reddere debere pro prio Assistenti, vel alteri, quem R. P. Noster
designarit: idque inserendum illorum regulis, quas conficit quam
pri mum voluit.
Ad tollendum omne dubium, quod circa hoc oriri posset contra
mentem constitutionum, nec congregationum generalium, ut Nostri
cum Prepositus generalis in Domino expedire judicaverit, suscipiant
