munus docendi sacros canones in universitatibus publicis, etiam si omnes juris canonicimaterias, seu titulos praelegere, ac tactare oporteat.
Cum negotia secularia, quae à nostro instituto adeo sunt aliena, nostris omino fugienda sint, at que aversanda; congregatio inherendo iis, quae tum in constitutionibus, tum in congr. VII. Decreto 13, sapientes sancita sunt, statuit; ut si quis, forensibus externorum litibus se iminiscere, & tanquam Advocatus, aut Procurator, scriptis praecipuè, & consiliis in judicio communicatis, alter utram partem tueri, ausis fuerit: debitis peni arbitrio Praepositi generalis, & (si necessitas urgeat) aliorum Superiorum decernendis, pro culpae gravitate servuer è castigatur.
Cum Rectoribus reg. 64 prohibitum videantur ne ullum pecuniae depositum admittat: quae situm fuit, an non liccat Rectori depositum hujusmodi aliquando admittere saltem cum facultate Provincialis, uti simile quid permittitur Procuratori Provinciae. Congregatio censuit, posse Rectorem, debitis cautelis adhibitis, vale depositum admittere, cum expressa facultate Provincialis, & quando causae gravissime id suadent. Imòsi adsint causae, ita urgentes, ut moram nonpatiantur, posse id admittere etiam ante acceptam iillam [sic] facultatem: dum mado deinde scribat ad Provincialem causas, ob quas admiserit.
Ob plures ac graves causas, decrevit congregatio; librorum Scriptores non posse ullum cum Bibliopolis contractum inire, sine expressa facultate Provincialis, qui solicitè cavebit, ne violentur Decretum 84. congr. VII. §. 3.
Declarandum censuit congregatio, non licere Provincialibus, quenquam eximerea tetio Probationis anno integrè peragendo. Sperasque fore, ut R. P. N. neminem, nisi ob rationes gravissimas, & ab aliqua tantùm illius parte eximat.
munus docendi sacros canones in univer sitatibus publicis, etiamsiomnes
juris canonici ma terias, seu titulos praelegere, ac tactare oporteat.
Cum negotia secularia, quae à nostro instituto adeo sunt aliena, no
stris omino fugienda sint, at que aver sanda; congregatio inherendo iis,
quae tum in constitutionibus, tum in congr. VII. Decreto 13, sapie
ntes sancita sunt, statuit; ut si quis, forensibus externorum litibus
se iminiscere, & tanquam Advocatus, aut Procurator, scriptis prae
cipuè, & consiliis in judicio communicatis, alterutram partem tue
ri, ausis fuerit: debitis peni arbitrio Praepositi generalis, & (sinece
ssitas urgeat) aliorum Superiorum decernendis, pro culpae gravita
te servuer è castigatur.
Cum Recto ribus reg. 64. prohibitum videantur ne ullum pecuniae deposi
tum admittat: quae situm fuit, an non liccat Rectori depositum hujusmodi ali
quando admittere saltem cum facultate Provincialis, uti simile quid permittitur
Procuratori Provinciae. Congregatio censuit, posse Rectorem, debitis cautelis ad
hibitis, vale depositum admittere, ta cum expressa facultate Provincialis, & quan
do causae gravissime id suadent. Imòsi adsint causae, ita urgentes, ut moram non
patiantur, posse id admittere etiam ante acceptam iillam [sic] facultatem: dum ma
do deinde scribat ad Provincialem causas, ob quas admiserit.
Ob plures acgraves causas, decrevit congregatio; librorum Scriptores
non posse ullum cum Bibliopolis contractum inire, sine expressa facultate
Provincialis, qui solicitè cavebit, ne violentur Decretum 84. congr. VII. §. 3.
De clarandum censuit congregatio, non licere Provincialibus, quenquam
eximerea tetio Probationis anno integrè peragendo. Sperasque fore, ut R. P.
N. neminem, nisi obrationes gravissimas, & ab aliqua tantùm illius parte eximat.
