Page:FC 1042.djvu/84

From GATE
Revision as of 14:54, 22 January 2022 by J. L. Narvaja (talk | contribs)
This page has been proofread



f. 34v


non relinquens eam in suo humano et proprio sensu.

In sancti Jacobi festiuitate et[1] missae ingressu et principio me aliquantulum[2] percipiendo a meis defectibus et[3] recitando uersum: "Quare tristis incedo dum affligit me inimicus?"[I] talis mihi intellectus interrogatiue occurrit loquens mihi[4] meo spiritu quid[5] propter tui afflictiones et suggestiones inimici non tristandum propter aflictiones et sugestiones inimici. tristis es, cum ipse[6] conetur[7] tristem reddere, quia huic et uoluntati eius non acquiescis merito quidem tristareris si Dominus Jesus Christus te ipsum affligeret te arbitrante quod non eius beneplacito sis conformis ipsum te affligere. Eodem[8] ipso die uenit mihi in mentem quod et alias saepe senseram nempe oportere, ad


_______________

  1. Ps 42,2

_______________

  1. et] in MF
  2. aliquantulum] alligatum MF
  3. et] add. tertio MF
  4. mihi] add. in MF
  5. quid] add. prod[est] quod MF
  6. ipse] add. non MF
  7. conetur] add. te MF
  8. Eodem] Eo MF