f. 118r
erga me hactenus non
cognitam[1]
Corpus instrumentum Animae ad colendum Deum.
Dei beneficentiam in hoc, quod reliquisset mihi corpus meum
in[2]
instrumentum Animae, quo
possum[3]
adiuuari ad colendum multis modis ipsum Christum, et Patrem eius, quod corpus nisi esset, facile fieri posset,
A malis retrahi per corpus.
ut ego multa mala facerem, a quibus retrahor propterea
qui[4]
Corpus non obedit animae ad nutum ipsius, nec ad primos impulsus.
corpus non obedit Animae ad nutum ipsius, nec ad primos ipsius impulsus, ac impetus ipsi subijcitur.
Orabam
insuper[5]
ipsum Christum, ut dignaretur
hanc mihi[6]
gratiam concedere, et omnibus meis Amicis, et alijs.
Quatenus non prius sim emissurus spiritum ex hoc corpore, quam ipsa Anima sit bene disposita, ad hoc ut mereatur recipi in
manu[7]
Dei Omnipotentis, quo pacto enim posset resistere malis spiritibus, si ipsis
obuia per uiam[8]
esset, et coram ipsis corpore suo, in quo latet priuata? et quis eam retineat, ne
_______________
