f. 61v
in malis».
89. Post sacrum, agendo gratias Deo Domino nostro et virgini Mariae pro sua intercessione considerans perfectionem magnam quam semper habuit Domina nostra in sua propria natura, (considerando etiam eam citra continuam motionem et actualem Sti. Spiritus, licet, ut puto, non semper eodem modo, quamquam etenim semper esset plena gratia et Dominus esset cum ea, et esset benedicta super omnes, fieri tamen potest ut non semper eodem feruore Spiritus sancti et eadem consolatione tangeretur; sed relinquebatur in ea locus perfectissimae humilitatis et fames et sitis magis ac magis placendi Altissimo, et timor ut ne non esset, quantum uellet Deus, utilis etc.) ego rogabam ut impetraret mihi gratiam ut ego in me possem corroborari refectus et reformatus gratia Dei, quia postea ueniens pri* uatio iusta admodum
_______________
