f. 61r
niatur [inveniatur] veluti vivens in se ipso cum gratia essentiali ut melius Cognoscere an sit in proprio spiritu, an agitatus a bono, vel malo. cognoscat, et sciat distinguere an sit poenitus in proprio, et ordinario suo spiritu, an vero sit agitatus a spiritu bono, vel malo[1], et magni momenti res est ad cognoscendum et discernendum inter bonum spiritum, et malum scire, intelligere, et sentire in se alta et humilia in singula essentia[2], et etiam augumentum, vel diminutionem, quae potest succedere in unoquoque vitae genere, quae in nobis potest accidere in quorum[3] prima essentia[4] quodammodo possemus discere[5] ad bonam intelligentiam non excludendo gratiam Dei: Vivo ego, et iam ego. In 2a. "Vivo ego iam[6] non ego in me vero vivit[7] Christus"[I] in 3a. autem: vivo ego et non[8] ego, vivit vero in me peccatum, aut malus spiritus, qui regat[9]
_______________
- ↑ Gal 2,20
_______________
- ↑ an1 ... malo] inter proprium spiritum, quem habet ex suo communi, et etiam quod habet in spiritu a necessario modo, bonus vel malus sit MF
- ↑ essentia] essentia[m] MF
- ↑ in quorum] Quarum MF
- ↑ essentia] in qua MF
- ↑ discere] dicere MF
- ↑ iam] et MF
- ↑ in ... vivit] vivit vero in me MF
- ↑ non] add. iam MF
- ↑ regat] regnat MF
