f. 237v
ex minimis Christi te expectare facit?
numquid
tibi[1]
hinc[2]
minor ex Deo retributio proventura est?
Quoties tu ipse facis Iesum stare ad ostium tuum et tamen vis, ut ipse non defatigetur, utque non poeniteat ipsum hoc fecisse?
Vis ipsum non posse irritari? non posse reddi impatientem?
non esse tibi avarum[3]?
esto[4]
tu talis erga eius minimos.
Fac ipse id, quod nosci, eum facturum esse,
siquidem[5]
humanitas eius in
carne[6]
visibiliter, et localiter esset.
Hic redibat in me illa frequens devotio, quam mihi Dominus dedit erga singulas animas, et redibat
voluntas patiendi pro animabus etc.
voluntas omnibus modis patiendi et laborandi pro ipsis, non solum universaliter, aut generaliter (id quod
magis[7]
laboriosum, et magis honorificum est) sed singulariter imitando illum, qui totus est cuiuslibet animae, et pro qualibet vixit
totam[8]
vitam suam
et[9]
pro
Christus totes cuilibet animae etc.
qualibet[10]
est passus et mortuus
etc.[11]
_______________
