f. 237r
Dominum[1],
ne permittat umquam, uel ab
alijs[2]
uel
a[3]
in Societate tempestatem non oriri contra Dei uoluntatem etc.
quibuscumque exoriri ullam tempestatem in nostram Societatem contra
Dei[4]
uoluntatem.
Hic optabam hoc idem fecisse in omnibus locis, domibus, Palatijs urbibus, atque Regionibus, in quibus
fui unquam[5],
ad orandum[6],
scilicet, ut a tali loco, aut gente, nulla nobis aduersitas contra Dei uoluntatem oriri possit, aut alijs quibuscumque recte incedentibus in uia Domini.
Alia uice dum expectassem quemdam juuenem, qui
permiserat[7]
se uenturum ad confessionem, et bis me deceperat, cum imquam sic expectassem, sentiremque
animi aegritudinem[8]
ex eo, quod iam sex horas in hac re perdidisse mihi uiderer, magnam accepi
consolationem[9]
hic a Domino, propter cuius honorem hoc faciebam,
et[10]
hanc[11]
rationem[12]
animo uoluebam[13].
considerat ad patientiam in expectando etc.
Si tu soles propter Deum collocare multas horas ad ostium magnorum Dominorum et Principum, nec tedet te, scientem tibi repositam esse mercedem, quare magis grauaris, cum
magis[14]
quispiam
_______________
- ↑ Dominum] add. ut MF
- ↑ alijs] illis MF
- ↑ a] om. MF
- ↑ Dei] ipsius MF
- ↑ fui unquam] unquam fui MF
- ↑ ad orandum] orasse MF
- ↑ permiserat] promiserat MF
- ↑ animi aegritudinem] aegritudinem animi MF
- ↑ consolationem] confortationem MF
- ↑ et] om. MF
- ↑ hanc] Haec et add. etiam MF
- ↑ rationem] ratio MF
- ↑ animo uoluebam] tunc dabatur MF
- ↑ magis] alius MF
