f. 218v
Agni Dei immaculati dati in pretium, et gratiam eius, qui fert, et aufert peccata mundi.
Incipiat quoque iam oculos aperire,
Videre Jesum ut iustificantem
positus, judicantem.
ut uideat
Jesum[1]
ad se uenientem,
prius ut iustificantem quam
iudicantem[2].
Post nos
uenit[3]
in multa patientia, qui antequam essemus, quaerendus fuerat, et erat.
Ad ostium iam diu stat pulsans ignoratus a nobis Saluator,
exeamus ergo nos obuiam ei, ne dormientes inueniat, quia nimium diu nesciuimus ipsum.
Quando ministratur laicis Eucharistia. Hic magno desiderio affectus fui circa illud, ut ubicumque administratur laicis sacramentum Eucharistiae in principio ostensionis eius, quando scilicet sacerdos tenens hostiam, se ad communicantem[4] conuertit, diceretur[5] intelligibiliter omnia uerba haec: Vidit Joannes Jesum uenientem ad se, et ait: Ecce Agnus Dei, ecce, qui tollit peccata mundi, etc.[6]
Postridie octauae Epiphaniae dum adhuc occurrissent quaedam circa Jesum Judicem ad nos
appropinquare[7],
uenientem, uenerunt
_______________
