Page:FC 1042.djvu/240

From GATE
Revision as of 08:21, 3 September 2021 by J. L. Narvaja (talk | contribs)
This page has not been proofread



f. 112v



habui quandam deuotionem[1] satis claram quae me docebat ponderandas esse illas poenas magis quam fecerim hactenus ad compatiendum ipsis animabus quae hoc nomine inter alia multa dici possunt magis[2] nude[3] quod omnia mala quae patiuntur et[4] in proprio spiritu, et in anima corpore nudata patiuntur sicut enim anima quae nondum habet corpus glorificatum melius sentit ueram consolationem separata, quam corpori suo unita ita fit ut anima quae patitur extra corpus suum nondum omnino miserum magis patitur[5] nuda quam si esset in corpore suo[6] mortali profundior enim est dolor, et longe magis intimus qui directe penetrat animam et spiritum quam qui mediante corpore in ipsam pertingit corpus enim mortale et sensus ipsi aliquando

_______________

  1. deuotionem] cognitionem MF
  2. magis] maxime MF
  3. nude] nudae MF
  4. et] ea MF
  5. patitur] patiatur MF
  6. corpore suo] suo corpore MF