Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/321"
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 3: | Line 3: | ||
− | temporis, ego sensi clare quam exactam rationem Deus exacturus sit temporis, | + | rationem temporis, ego sensi *** clare, |
− | + | quod<ref group="text-notes">quod] quam <i>MF</i></ref> | |
+ | exacta<ref group="text-notes">exacta] exactam <i>MF</i></ref> | ||
+ | {{Right sidenote|Deus exiget rationem temporis, etc.}}rationem Deus exacturus sit | ||
+ | rationem<ref group="text-notes">rationem] <i>om.</i> <i>MF</i></ref> | ||
+ | temporis ipse scilicet, qui solus tempus nobis dare potest, alius quispiam potest exigere rationem aliarum rerum, quas ipse mihi tradiderit, sed Deus etiam temporis, quod nemo umquam dare, neque | ||
+ | prolongare<ref group="text-notes">prolongare] <i>add.</i> cuiquam <i>MF</i></ref> | ||
+ | potest, rationem petet, sicut et caeterarum rerum omnium, quas ipse dederit. | ||
+ | |||
+ | Circa dies carnispriuij ego sensi satis graue pondus tristitiarum ex meis humanis imperfectionibus | ||
+ | praecedentium<ref group="text-notes">praecedentium] procedentium <i>MF</i></ref>, | ||
+ | et non iam ex ipsis imperfectionibus, sed potius ex ipsarum consideratione, quae mihi | ||
+ | suggerebat<ref group="text-notes">suggerebat] suggerebatur <i>MF</i></ref> | ||
+ | more iam diu solito per spiritum non principalem, sed potius per meum humanum, | ||
+ | et<ref group="text-notes">et] ac <i>MF</i></ref> | ||
+ | proprium, aut per illum, qui | ||
+ | datus est mihi<ref group="text-notes">datus est mihi] <i>add.</i> mihi datus est <i>MF</i></ref> | ||
+ | ad colafizationem | ||
+ | exercitatiuam<ref group="text-notes">exercitatiuam] <i>add.</i> Item <i>MF</i></ref>. | ||
+ | Fui igitur in hoc tempore multum | ||
+ | remissus<ref group="text-notes">remissus] <i>add.</i> in bonis actionibus <i>MF</i></ref>, | ||
+ | distractus et abstractus a uiuis atque intimis | ||
<br> | <br> | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} |
Revision as of 08:45, 14 October 2021
f. 153r
rationem temporis, ego sensi *** clare,
quod[1]
exacta[2]
Deus exiget rationem temporis, etc.
rationem Deus exacturus sit
rationem[3]
temporis ipse scilicet, qui solus tempus nobis dare potest, alius quispiam potest exigere rationem aliarum rerum, quas ipse mihi tradiderit, sed Deus etiam temporis, quod nemo umquam dare, neque
prolongare[4]
potest, rationem petet, sicut et caeterarum rerum omnium, quas ipse dederit.
Circa dies carnispriuij ego sensi satis graue pondus tristitiarum ex meis humanis imperfectionibus
praecedentium[5],
et non iam ex ipsis imperfectionibus, sed potius ex ipsarum consideratione, quae mihi
suggerebat[6]
more iam diu solito per spiritum non principalem, sed potius per meum humanum,
et[7]
proprium, aut per illum, qui
datus est mihi[8]
ad colafizationem
exercitatiuam[9].
Fui igitur in hoc tempore multum
remissus[10],
distractus et abstractus a uiuis atque intimis
_______________