Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/274"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | usque ad | + | votiones [devotiones] usque ad lacrimas, hoc est Christum venire ad stabulum, si enim iam ferventissimus esses hic non videres humanitatem Domini tui quia non esset |
tota<ref group="text-notes">tota] tanta <i>MF</i></ref> | tota<ref group="text-notes">tota] tanta <i>MF</i></ref> | ||
ratio in te spiritualis stabuli. | ratio in te spiritualis stabuli. | ||
| − | Consolatus igitur fui in ipso Domino, qui dignaretur | + | Consolatus igitur fui in ipso Domino, qui dignaretur venire ad tam frigentem domum. |
| − | Ego | + | Ego volebam ut domus mea esset ornata, ita, ut super |
| − | ea< | + | ea<del>m</del> |
| − | possem consolari, et ego | + | possem consolari, et ego vidi |
consolationem<ref group="text-notes">consolationem] conditionem <i>MF</i></ref> | consolationem<ref group="text-notes">consolationem] conditionem <i>MF</i></ref> | ||
ipsius Domini in qua sum consolatus utinam mihi posthac detur, ut | ipsius Domini in qua sum consolatus utinam mihi posthac detur, ut | ||
| − | + | videam<ref group="text-notes">videam] dum non potero videre <i>MF</i></ref> | |
in | in | ||
me ipsum<ref group="text-notes">me ipsum] meipso <i>MF</i></ref> | me ipsum<ref group="text-notes">me ipsum] meipso <i>MF</i></ref> | ||
| − | eum modum, eam formam, eum habitum, quem ego | + | eum modum, eam formam, eum habitum, quem ego vellem habere ad ipsum Deum meum, et Jesum, aut Matrem, |
| − | aut<ref group="text-notes">aut] | + | aut<ref group="text-notes">aut] vel <i>MF</i></ref> |
Sanctos eius. | Sanctos eius. | ||
Utinam (inquam) dum hoc | Utinam (inquam) dum hoc | ||
negatur<ref group="text-notes">negatur] negabitur <i>MF</i></ref> | negatur<ref group="text-notes">negatur] negabitur <i>MF</i></ref> | ||
| − | iusta de causa, mihi detur | + | iusta de causa, mihi detur videre et sentire eum habitum, eam formam, eum modum, quo se habet ille erga me. |
Hactenus ego | Hactenus ego | ||
magis<ref group="text-notes">magis] <i>add.</i> semper <i>MF</i></ref> | magis<ref group="text-notes">magis] <i>add.</i> semper <i>MF</i></ref> | ||
| − | studui | + | studui qu[a]erere ornatum in quo ad Deum aut ad Sanctos eius |
<br> | <br> | ||
_______________ | _______________ | ||
Revision as of 12:58, 3 March 2025
f. 129v
votiones [devotiones] usque ad lacrimas, hoc est Christum venire ad stabulum, si enim iam ferventissimus esses hic non videres humanitatem Domini tui quia non esset
tota[1]
ratio in te spiritualis stabuli.
Consolatus igitur fui in ipso Domino, qui dignaretur venire ad tam frigentem domum.
Ego volebam ut domus mea esset ornata, ita, ut super
eam
possem consolari, et ego vidi
consolationem[2]
ipsius Domini in qua sum consolatus utinam mihi posthac detur, ut
videam[3]
in
me ipsum[4]
eum modum, eam formam, eum habitum, quem ego vellem habere ad ipsum Deum meum, et Jesum, aut Matrem,
aut[5]
Sanctos eius.
Utinam (inquam) dum hoc
negatur[6]
iusta de causa, mihi detur videre et sentire eum habitum, eam formam, eum modum, quo se habet ille erga me.
Hactenus ego
magis[7]
studui qu[a]erere ornatum in quo ad Deum aut ad Sanctos eius
_______________
_______________
