Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/274"
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 3: | Line 3: | ||
| − | usque ad | + | usque ad lachrimas, hoc est Christum uenire ad stabulum, si enim iam feruentissimus esses hic non uideres humanitatem Domini tui quia non esset |
| − | + | tota<ref group="text-notes">tota] tanta <i>MF</i></ref> | |
| + | ratio in te spiritualis stabuli. | ||
| + | Consolatus igitur fui in ipso Domino, qui dignaretur uenire ad tam frigentem domum. | ||
| + | Ego uolebam ut domus mea esset ornata, ita, ut super | ||
| + | ea<ref group="comment-notes">ea] eam <i>ante corr.</i></ref> | ||
| + | possem consolari, et ego uidi | ||
| + | consolationem<ref group="text-notes">consolationem] conditionem <i>MF</i></ref> | ||
| + | ipsius Domini in qua sum consolatus utinam mihi posthac detur, ut | ||
| + | uideam<ref group="text-notes">uideam] dum non potero uidere <i>MF</i></ref> | ||
| + | in | ||
| + | me ipsum<ref group="text-notes">me ipsum] meipso <i>MF</i></ref> | ||
| + | eum modum, eam formam, eum habitum, quem ego uellem habere ad ipsum Deum meum, et Jesum, aut Matrem, | ||
| + | aut<ref group="text-notes">aut] uel <i>MF</i></ref> | ||
| + | Sanctos eius. | ||
| + | Utinam (inquam) dum hoc | ||
| + | negatur<ref group="text-notes">negatur] negabitur <i>MF</i></ref> | ||
| + | iusta de causa, mihi detur uidere et sentire eum habitum, eam formam, eum modum, quo se habet ille erga me. | ||
| + | |||
| + | Hactenus ego | ||
| + | magis<ref group="text-notes">magis] <i>add.</i> semper <i>MF</i></ref> | ||
| + | studui quaerere ornatum in quo ad Deum aut ad Sanctos eius | ||
<br> | <br> | ||
| + | _______________ | ||
{{reflist|group=comment-notes}} | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
_______________ | _______________ | ||
{{reflist|group=text-notes}} | {{reflist|group=text-notes}} | ||
Revision as of 09:48, 20 September 2021
f. 129v
usque ad lachrimas, hoc est Christum uenire ad stabulum, si enim iam feruentissimus esses hic non uideres humanitatem Domini tui quia non esset
tota[1]
ratio in te spiritualis stabuli.
Consolatus igitur fui in ipso Domino, qui dignaretur uenire ad tam frigentem domum.
Ego uolebam ut domus mea esset ornata, ita, ut super
ea[a]
possem consolari, et ego uidi
consolationem[2]
ipsius Domini in qua sum consolatus utinam mihi posthac detur, ut
uideam[3]
in
me ipsum[4]
eum modum, eam formam, eum habitum, quem ego uellem habere ad ipsum Deum meum, et Jesum, aut Matrem,
aut[5]
Sanctos eius.
Utinam (inquam) dum hoc
negatur[6]
iusta de causa, mihi detur uidere et sentire eum habitum, eam formam, eum modum, quo se habet ille erga me.
Hactenus ego
magis[7]
studui quaerere ornatum in quo ad Deum aut ad Sanctos eius
_______________
- ↑ ea] eam ante corr.
_______________