Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/466"
ArchivesPUG (talk | contribs) m (→top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>) |
|||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Header (noinclude): | Header (noinclude): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
+ | {{TurnPage}} | ||
+ | <br> | ||
+ | <p style="float:right"><span style="color:Blue"> | ||
+ | f. 225v | ||
+ | </span></p> | ||
+ | <br> | ||
+ | {{Sidenotes begin|side=left}} | ||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages not proofread]] | ||
− | + | <div style="text-align:justify"> | |
+ | |||
+ | |||
+ | Nemo igitur tempore abutatur. | ||
+ | Juuemus uiuos in omni genere necessitatis spiritualis primum, deinde corporalis. | ||
+ | Juuemus defunctos eorum necessitates ad uiuum memorijs nostris imprimendo, et caeteros siue poenitentes, siue auditores, siue nobiscum conuersantes, ut idem faciant ex[h]ortando. | ||
+ | Efficiamus etiam multos nobis in hac re Vicarios, qui | ||
+ | scilicet<ref group="text-notes">scilicet] uidelicet <i>MF</i></ref> | ||
+ | orent uocaliter id, quod nos non possumus. | ||
+ | |||
+ | Sab[b]ato post diem Cinerum cum statim a prandio me | ||
+ | seorsum<ref group="text-notes">seorsum] seorsim <i>MF</i></ref> | ||
+ | collegissem ad orandum, completa oratione, incidit in mentem aff[l]ictio cuiusdam personae, quae apud me cor suum | ||
+ | apparuerat<ref group="text-notes">apparuerat] aperuerat <i>MF</i></ref>, | ||
+ | dumque intrassem in discursum quemdam uariarum aduersitatum, et afflictionum, quas propter temporalia magna pars hominum patiuntur, sensi in animo meo | ||
+ | {{Left sidenote|Compunctio qua non pateretur.}}compunctionem quandam cum lacrimis, quod uiderem me absque ulla | ||
+ | <br> | ||
+ | {{reflist|group=comment-notes}} | ||
+ | _______________ | ||
+ | {{reflist|group=text-notes}} |
Latest revision as of 12:00, 25 December 2021
f. 225v
Nemo igitur tempore abutatur.
Juuemus uiuos in omni genere necessitatis spiritualis primum, deinde corporalis.
Juuemus defunctos eorum necessitates ad uiuum memorijs nostris imprimendo, et caeteros siue poenitentes, siue auditores, siue nobiscum conuersantes, ut idem faciant ex[h]ortando.
Efficiamus etiam multos nobis in hac re Vicarios, qui
scilicet[1]
orent uocaliter id, quod nos non possumus.
Sab[b]ato post diem Cinerum cum statim a prandio me
seorsum[2]
collegissem ad orandum, completa oratione, incidit in mentem aff[l]ictio cuiusdam personae, quae apud me cor suum
apparuerat[3],
dumque intrassem in discursum quemdam uariarum aduersitatum, et afflictionum, quas propter temporalia magna pars hominum patiuntur, sensi in animo meo
Compunctio qua non pateretur.
compunctionem quandam cum lacrimis, quod uiderem me absque ulla
_______________