Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/91"

From GATE
(→‎Not proofread: Created page with "Robertus Bellarminus - Index haereticorum 91 sio art. 8. Hic nobis ecclesiam invisibilem faciunt, quamquam longe aliter 5 doceat Philippus in Locis communibus, loco de Eccl...")
 
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>)
 
(6 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page statusPage status
-
Not proofread
+
Proofread
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
Robertus Bellarminus - Index haereticorum
+
<p style="float:left"><big><span style="color:Red">f. 358r</span></big></p>
 +
<br>
 +
<div style="text-align:justify">
  
91
 
  
sio art. 8. Hic nobis ecclesiam invisibilem faciunt, quamquam longe aliter
+
habitat plenitudo deitatis corporaliter. Nota autem ex cap. 9 deitatem ab ipsis vocari non essentiam Dei, sed monarchiam, potentiam, authoritatem, quam unam et eandem ponunt in Patre a seipso et in filio a patre. Cap. 5 explicatio superioris confessionis, cap. 6 alia explicatio, cap. 7 alia, 8 alia.
 +
<br>
 +
14° Causa errorum de Trinitate fuit ignorantia linguae Hebraicae. Quia enim Hebraica varia nomina ut [blanco] semper Graeci et Latini reddunt per nomen Dei, ideo putatus est filius esse Deus eo modo quo Pater, cum tamen solus Pater sit Deus Ieova, filius autem sit Eloim. Si ipsum Ieovae nomen communicatur filio, quid nobis prodest linguae Hebraicae cognitio et illorum nominum distinctio?
 +
<br>
 +
15° Sententia Rabbinorum, qui ilud
 +
»Faciamus ad imaginem nostram« volunt esse dictum a Deo ad angelos, sacris litteris est conformius, similiter illud: »Pluit dominus a Domino«, est Hebraismus significans: pluisse Deum a se seipsum: cap. 9, ubi confutant rationes sophistarum et inter cetera asserunt Hilarium numquam fuisse ausum vocare Spiritum Sanctum Deum.
 +
<br>
 +
16° Libri Salomonis, ut Proverbia et liber Ecclesiastici non sunt canonici. Cap. 10 confutant testimonia pro aeterna Verbi generatione, cap. 11 explicant primum caput Ioannis Evangel.
 +
<br>
 +
17° Hic est sensus principii capitis primi:
 +
»In principio«, id est: tempore Evangelii, »erat Verbum«, i. e.: Christus homo, »et Verbum erat apud Deum«, i. e.: notus tunc erat Christus soli Deo, »et Deus erat Verbum«, i. e.: Christus erat iam a Deo altissimo factus Deus, non tamen altissimus, »omnia per ipsum facta sunt«, i. e.: quae spectant ad mundi novam creationem sive instaurationem mundi, »et mundus per ipsum factus est«, i. e.: quoad novam creationem et instaurationem, »et verbum caro factum est«, i. e.: verbum erat homo quidam, non aliqua aeterna persona, est enim Graece [blanco], sicut Lucae 24: propheta potens in opere et sermone [blanco] Lucae 1 [blanco] in diebus Herodis regis.
 +
<br>
 +
18° Cum dicitur: »per Christum omnia condita«, etiam angeli throni, etc., intelleguntur omnia instaurata et renovata per Christum. Forte enim sicut Deus imputat peccatum Adae omnibus, ita imputatur peccatum primi angeli reliquis angelis.
 +
<br>
 +
19° Quando dicitur: per quem fecit et saecula, intellege nova saecula, i. e. 35 mundi reparationem, et cum additur: »ego hodie genui te«, intellege de resurrectione, ut Act. Ap. cap. 13, et cum additur, et tu, Domine, initio coelum fundasti, refer ista ad Patrem: cap. 13 explicatio [cap.] 1 epistolae ad Hebraeos.
 +
<br>
  
5 doceat Philippus in Locis communibus, loco de Ecclesia.
 
  
11 Ecclesia non est politia externa certarum gentium, sed homines sparsi
+
< <span style="color:Red">xx</span> >
 +
{{Smallcaps|iidem ministri}}
 +
<br>
  
per totum orbem, qui de evangelio consentiunt et habent eundem spiritum
+
anno 1568 Albae Iuliae ediderunt Antitheses Christi veri et Christi falsi, blasphemiis plenissimos, in quibus hi novi errores habentur:
 +
<br>
 +
1° Christus falsus habere voluit templa et loca pretiosa, ornata auro gemmis: antithesi 4.
 +
<br>
 +
2° Item Patres, concilia scholastici doctores etc.: antithesi 4.
 +
<br>
 +
3° Item decimas et bona permulta, quae dicuntur ecclesiastica, suis sacerdotibus dedit, et suos baptizari voluit in templis cum multis ceremoniis: Antithesi 7. Christus autem verus suos ministros pauperes esse voluit et baptismum
 +
<br>
  
et sacramenta eadem: Apologia art. 7. Apologia praeterea mentitur dum
+
<p>
 
+
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
dicit catholicos dicere Summo Pontifici licere abolere Scripturas, instituere
+
</p>
 
 
10 sacrificia.
 
 
 
12 Notae verae Ecclesiae duae sunt: pura Evangelii doctrina et externa sa-
 
 
 
cramentorum administratio consentanea Evangelio Christi: Confessio art.
 
 
 
7, Apologia ibidem. |
 
 
 
343v
 
 
 
13 Paulus praedicit futurum, ut Antichristus sedeat in templo, i. e. ut ec-
 
 
 
15 clesiam dominetur et gerat officium, Apologia ibidem.
 
 
 
14 Ad unitatem ecclesiae sufficit consentire in doctrina Evangelii et admi-
 
 
 
nistratione sacramentorum: Confessio art. 7, Apologia ibidem. Nulli igitur
 
 
 
erunt schismatici, nam in his duobus etiam ipsi cum catholicis conveniunt.
 
 
 
15 Cum pane et vino vere exhibetur corpus et sanguis Christi: Confessio art.
 
 
 
20 10, Apologia ibidem. mire Apologia hic secum pugnat, nam asserit non fieri
 
 
 
transsubstantiationem, et simul allegat pro se canonem missae Graecorum,
 
 
 
ubi clare fit mentio mutationis panis in corpus Christi.
 
 
 
16 Non est necessaria in confessione omnium delictorum enumeratio: Con-
 
 
 
fessio art. 11. Non esset hic articulus reiciendus, nisi iuxta mentem Luthe-
 
 
 
25 ranorum intelligeretur, qui putant non esse necessariam peccatorum enu-
 
 
 
merationem, etiamsi quis eorum recordetur.
 
 
 
17 Perniciosa est illa constitutio: "omnis utriusque sexus etc.", quae tempus
 
 
 
certum confessioni et communioni praefixit: Apologia art. 11.
 
 
 
18 Pessime fecerutn summistae, qui peccatorum circumstantias college-
 
 
 
30 runt: Apologia ibidem.
 
 
 
19 Poenitentia duabus partibus constat: contritione et fide, id est terro-
 
 
 
ribus conscientiae incussis et fide qua credimus per Christum nobis remi i
 
 
 
peccata. Mirum est quantum sibi placeat Philippus in hac nova doctrina,
 
 
 
quam ex proprio cerebro contra omnium veterum sententiam excogitavit.
 
 
 
35 nec minus mirum, quod multis et crassis mendaciis huius articuli apolo-
 
 
 
giam ornaverit. Recitat enim multos articulos canonum, quos numquam le-
 
 
 
git, se dipse impudentissime confinxit, ut quod per bona opera extra gra-
 
 
 
tiam facta mereamur remissionem peccatorum, quod potestas clavium va-
 
 
 
leat ad remissionem peccatorum coram ecclesia, non coram Deo, etc.
 
 
 
40 20 Reiciendae sunt canonicae satisfactiones quae necessariae esse dicuntur
 
 
 
ad redimendas poenas purgatorii: Confessio art. 11.
 
 
 
21 Reiciendae etiam sunt indulgentiae quae sunt condonationes commen-
 
 
 
titiarum satisfactionum: ibidem.
 
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
<references/>
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 10:13, 7 May 2020

This page has been proofread


f. 358r



habitat plenitudo deitatis corporaliter. Nota autem ex cap. 9 deitatem ab ipsis vocari non essentiam Dei, sed monarchiam, potentiam, authoritatem, quam unam et eandem ponunt in Patre a seipso et in filio a patre. Cap. 5 explicatio superioris confessionis, cap. 6 alia explicatio, cap. 7 alia, 8 alia.
14° Causa errorum de Trinitate fuit ignorantia linguae Hebraicae. Quia enim Hebraica varia nomina ut [blanco] semper Graeci et Latini reddunt per nomen Dei, ideo putatus est filius esse Deus eo modo quo Pater, cum tamen solus Pater sit Deus Ieova, filius autem sit Eloim. Si ipsum Ieovae nomen communicatur filio, quid nobis prodest linguae Hebraicae cognitio et illorum nominum distinctio?
15° Sententia Rabbinorum, qui ilud »Faciamus ad imaginem nostram« volunt esse dictum a Deo ad angelos, sacris litteris est conformius, similiter illud: »Pluit dominus a Domino«, est Hebraismus significans: pluisse Deum a se seipsum: cap. 9, ubi confutant rationes sophistarum et inter cetera asserunt Hilarium numquam fuisse ausum vocare Spiritum Sanctum Deum.
16° Libri Salomonis, ut Proverbia et liber Ecclesiastici non sunt canonici. Cap. 10 confutant testimonia pro aeterna Verbi generatione, cap. 11 explicant primum caput Ioannis Evangel.
17° Hic est sensus principii capitis primi: »In principio«, id est: tempore Evangelii, »erat Verbum«, i. e.: Christus homo, »et Verbum erat apud Deum«, i. e.: notus tunc erat Christus soli Deo, »et Deus erat Verbum«, i. e.: Christus erat iam a Deo altissimo factus Deus, non tamen altissimus, »omnia per ipsum facta sunt«, i. e.: quae spectant ad mundi novam creationem sive instaurationem mundi, »et mundus per ipsum factus est«, i. e.: quoad novam creationem et instaurationem, »et verbum caro factum est«, i. e.: verbum erat homo quidam, non aliqua aeterna persona, est enim Graece [blanco], sicut Lucae 24: propheta potens in opere et sermone [blanco] Lucae 1 [blanco] in diebus Herodis regis.
18° Cum dicitur: »per Christum omnia condita«, etiam angeli throni, etc., intelleguntur omnia instaurata et renovata per Christum. Forte enim sicut Deus imputat peccatum Adae omnibus, ita imputatur peccatum primi angeli reliquis angelis.
19° Quando dicitur: per quem fecit et saecula, intellege nova saecula, i. e. 35 mundi reparationem, et cum additur: »ego hodie genui te«, intellege de resurrectione, ut Act. Ap. cap. 13, et cum additur, et tu, Domine, initio coelum fundasti, refer ista ad Patrem: cap. 13 explicatio [cap.] 1 epistolae ad Hebraeos.


< xx > iidem ministri

anno 1568 Albae Iuliae ediderunt Antitheses Christi veri et Christi falsi, blasphemiis plenissimos, in quibus hi novi errores habentur:
1° Christus falsus habere voluit templa et loca pretiosa, ornata auro gemmis: antithesi 4.
2° Item Patres, concilia scholastici doctores etc.: antithesi 4.
3° Item decimas et bona permulta, quae dicuntur ecclesiastica, suis sacerdotibus dedit, et suos baptizari voluit in templis cum multis ceremoniis: Antithesi 7. Christus autem verus suos ministros pauperes esse voluit et baptismum