Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/17"
(4 intermediate revisions by 3 users not shown) | |||
Page status | Page status | ||
- | + | Proofread | |
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 1: | Line 1: | ||
− | ita et similitudinis umbram quandam suae in humanum<lb/> | + | [[Category:APUG 1053 pages]] |
+ | sunt, ita et similitudinis umbram quandam suae in humanum<lb/> | ||
genus benignitatis, id est, characterem, qua<lb/> | genus benignitatis, id est, characterem, qua<lb/> | ||
duae differentes naturae divina et humana in unitate<lb/> | duae differentes naturae divina et humana in unitate<lb/> | ||
Line 5: | Line 6: | ||
ob ineffabilem altitudinem mysterii humano ingenio<lb/> | ob ineffabilem altitudinem mysterii humano ingenio<lb/> | ||
inaccessum est, id saltem per umbratilem typum exhiberet.<lb/> | inaccessum est, id saltem per umbratilem typum exhiberet.<lb/> | ||
− | Novisti, ni fallor, artificium illud hortulanorum,<lb/> | + | Novisti, ni fallor, artificium illud <span class="abbreviation" style="text-decoration: underline dotted" title="">hortulanorum</span>,<lb/> |
quo mira quadam industria per insitionem, diversae<lb/> | quo mira quadam industria per insitionem, diversae<lb/> | ||
naturae arbores ita in unum coniungunt, ut inde una<lb/> | naturae arbores ita in unum coniungunt, ut inde una<lb/> | ||
tantum arbor diversae tamen naturae fructibus gauderet:<lb/> | tantum arbor diversae tamen naturae fructibus gauderet:<lb/> | ||
Hoc pacto si exempli gratia pyri arboris germen<lb/> | Hoc pacto si exempli gratia pyri arboris germen<lb/> | ||
− | phyteutico artificio inseratur pomo arbori,<lb/> | + | <del>inseratur</del> phyteutico artificio inseratur pomo arbori,<lb/> |
inde unum suppositum fieri quotidiana tibi experientia<lb/> | inde unum suppositum fieri quotidiana tibi experientia<lb/> | ||
constat, tametsi natura pomi non sit in natura<lb/> | constat, tametsi natura pomi non sit in natura<lb/> | ||
pyri, nec e converso natura pyri sit in natura<lb/> | pyri, nec e converso natura pyri sit in natura<lb/> | ||
− | pomi, nec in natura alterius, sed | + | pomi, nec in natura alterius, sed in uno arboris supposito<lb/> |
veluti trunco et stipite duobus differentis speciei<lb/> | veluti trunco et stipite duobus differentis speciei<lb/> | ||
− | fructibus, tanta concordia, < | + | fructibus, tanta concordia, <add>uniunt,</add> ut si stipitem spectes,<lb/> |
unius arboris essentia per insitiam illam unionem,<lb/> | unius arboris essentia per insitiam illam unionem,<lb/> | ||
participare videatur. Haud absimili ratione in persona<lb/> | participare videatur. Haud absimili ratione in persona<lb/> |
Latest revision as of 10:44, 21 June 2024
sunt, ita et similitudinis umbram quandam suae in humanum
genus benignitatis, id est, characterem, qua
duae differentes naturae divina et humana in unitate
personae subsistunt, ostendere sibi complacuit, ut quod
ob ineffabilem altitudinem mysterii humano ingenio
inaccessum est, id saltem per umbratilem typum exhiberet.
Novisti, ni fallor, artificium illud hortulanorum,
quo mira quadam industria per insitionem, diversae
naturae arbores ita in unum coniungunt, ut inde una
tantum arbor diversae tamen naturae fructibus gauderet:
Hoc pacto si exempli gratia pyri arboris germen
inseratur phyteutico artificio inseratur pomo arbori,
inde unum suppositum fieri quotidiana tibi experientia
constat, tametsi natura pomi non sit in natura
pyri, nec e converso natura pyri sit in natura
pomi, nec in natura alterius, sed in uno arboris supposito
veluti trunco et stipite duobus differentis speciei
fructibus, tanta concordia, uniunt, ut si stipitem spectes,
unius arboris essentia per insitiam illam unionem,
participare videatur. Haud absimili ratione in persona
Christi proprietates aliae naturae divinae, aliae humanae
congruae considerantur; unde assumptio sive
coniunctio divinae et humanae naturae in Christo habet
haec tria insitionis unioni quam simillima; scilicet,
quod natura humana non sit divina, nec divina humana,
sed utraque natura unum habet suppositum
commune, in quo videlicet natura utraque sit subsistens.
Theodidactus. Sed quid facit illud suppositum esse in utraque natura.
Scire cupiam. Cosmiel. Cum utriusque naturae
proprietates coniunguntur in uno supposito, facit ut
Christus sit Deus et homo, sit creator et creatura in qua
finitudo cum infinitate, temporaneum cum aeterno, passibile
cum impassibile, mortale cum immortali, uti incomprehensibili