Difference between revisions of "Page:FC 1042.djvu/28"
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
| Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages proofread]] | [[Category:Fabro pages]][[Category:Fabro pages proofread]] | ||
| − | me docuit dominus | + | me docuit dominus remedium adhibens contra multas tristitias, inde provenientes, ut non possim<ref group="text-notes">possim] <i>add.</i> unquam <i>MF</i></ref> satis digne recordari; possem<ref group="text-notes">possem] possim <i>MF</i></ref> vero dicere me nunquam fuisse in angustia, anxietate, scrupulo, dubitatione timorum<ref group="text-notes">timorum] timore <i>MF</i></ref>, {{Left sidenote|Inveniebat remedium contra angustias petendo querendo.}}aliove malo spiritu, quem notabiliter sentirem, quin simul, aut paucos<ref group="text-notes">paucos] paucis <i>MF</i></ref> post dies<ref group="text-notes">dies] diebus <i>MF</i></ref> invenissem verum remedium in domino nostro, dante eo gratiam petendi, querendi et pulsandi in quo includuntur innumerae gratiae cognitionum, {{Left sidenote|Spirituum cognitione.}}sentimentorum variorum spirituum quos in dies magis, magisque cognoscebam. |
| − | Reliquerat enim mihi dominus calcaria {{Left sidenote|Calcaria non sinebant eum esse tepidum.}}quaedam, quae me non sinebant unquam esse tepidum. Circa igitur iudicium, et discretionem malorum spirituum, aut sentimentum circa res meas, aut | + | Reliquerat enim mihi dominus calcaria {{Left sidenote|Calcaria non sinebant eum esse tepidum.}}quaedam, quae me non sinebant unquam esse tepidum. Circa igitur iudicium, et discretionem malorum spirituum, aut sentimentum circa res meas, aut divinas, aut |
proximi<ref group="text-notes">proximi] <i>add.</i> nunquam <i>MF</I> [p. 495]</ref> (ut dixi) me permisit nunquam<ref group="text-notes">nunquam] <i>om. MF</i></ref> | proximi<ref group="text-notes">proximi] <i>add.</i> nunquam <i>MF</I> [p. 495]</ref> (ut dixi) me permisit nunquam<ref group="text-notes">nunquam] <i>om. MF</i></ref> | ||
dominus<ref group="text-notes">dominus] <i>add.</i> decipi (quantum existimo) <i>MF</i></ref>, sed | dominus<ref group="text-notes">dominus] <i>add.</i> decipi (quantum existimo) <i>MF</i></ref>, sed | ||
<br> | <br> | ||
Latest revision as of 14:54, 13 November 2024
f. 6v
me docuit dominus remedium adhibens contra multas tristitias, inde provenientes, ut non possim[1] satis digne recordari; possem[2] vero dicere me nunquam fuisse in angustia, anxietate, scrupulo, dubitatione timorum[3], Inveniebat remedium contra angustias petendo querendo. aliove malo spiritu, quem notabiliter sentirem, quin simul, aut paucos[4] post dies[5] invenissem verum remedium in domino nostro, dante eo gratiam petendi, querendi et pulsandi in quo includuntur innumerae gratiae cognitionum, Spirituum cognitione. sentimentorum variorum spirituum quos in dies magis, magisque cognoscebam. Reliquerat enim mihi dominus calcaria Calcaria non sinebant eum esse tepidum. quaedam, quae me non sinebant unquam esse tepidum. Circa igitur iudicium, et discretionem malorum spirituum, aut sentimentum circa res meas, aut divinas, aut proximi[6] (ut dixi) me permisit nunquam[7] dominus[8], sed
_______________
