Difference between revisions of "Page:Bellarmino-Index haereticorum.pdf/69"

From GATE
(→‎top: page created)
m (→‎top: added Template:TurnPage, replaced: <noinclude></noinclude> → <noinclude><references/> {{TurnPage}}</noinclude>)
 
(11 intermediate revisions by 2 users not shown)
Page body (to be transcluded):Page body (to be transcluded):
Line 1: Line 1:
184
+
<p style="float:left"><big><span style="color:Red">f. 347r</span></big></p>
{{Smallcaps|Michael de Caesena}} <br>
+
<br>
fratrum minorum generalis minister et <br>
+
<div style="text-align:justify">  
''Guillelmus Occam''<br>
 
damnati sunt a Ioanne XXII, quod pertinaciter assererarent Christum et apostolos nihil proprium in particulare vel in communi habuisse. Extravagant. Ioannis XXII, quae incipit: "Cum inter".<br>
 
  
  
185
+
diabolo reddidit, ut
{{Smallcaps|Beguini}}<br>
+
[[Name::Surius]]
apud Guidonem Carmelit. in sua Summa de haeresibus, ubi etiam sequentes haereses invenies, multos errores habuerunt, et forte dictus Michael eorum auctor fuit. <br>
+
in historia anni
1° Christum nihil proprii habuisse nec in particulari nec in communi. <br>
+
<span style="color:Red">1564?</span> refert.<ref>
2° Esse [contra] perfectionem evangelicam aliquid habere et in communi. <br>
+
{{Smallcaps|Surius}}  
3° Papam non posse dispensare in regula S. Francisci nec in votis, nec concedere, ut fratres minores transeant ad alios ordines. <br>
+
<i>Commentarius</i>, 1538, p. 323.
4° Ioannes XXII perdidisse suam auctoritatem, quod concesserit fratribus minoribus ut haberent frumentum in horreis et granariis et vinum in cellariis pro communi vita. <br>
+
</ref>
5° Statum fratrum minorum esse perfectiorem statui episcoporum. <br>
+
<br>
6° Papam non posse dispensare in voto simplici etsi ob bonum privatum id fieret vel ob gentis alicuius conversionem ad fidem. <br>
+
Libros plures erroribus plenos edidit. Nos errores Institutionis eius, quod opus in 4 libros distinctum est, breviter colligemus. Edidit Institutionem suam anno 1559, nam antea praevius liber fuerat.
7° Interrogati ab inquisitoribus non tenentur respondere nisi de articulis fidei et sacramentis.<br>
+
<br>
 
+
1° Primus error est: miracula catholicorum aut frivola sunt aut ridicula aut vana et mendacia: Praefat. Institutionis.
 
+
<br>
<p style="float:left">186
+
2° Non necessarium est Ecclesiam semper habere formam conspicuam, sed ad tempus delitescere potest:
{{Smallcaps|Lollardusgualtherus}}</p>
+
ibidem.  
<p style="float:right">'''a.D. 1315'''</p><br>
+
<br>
sectam Lollardorum iisdem temporibus instituit et praeter haereses Henricianorum, Waldensium et Albingensium hos errores addiderunt - Trithemius in ''Chron''. anni 1315: <br>
+
Vide inferius artic. 109. In ipso initio exorditur Calvinus a mendaciis. Dicit enim scribere D. Hieronymum praefat. in Ieremiam Aegyptios apud se sepultum Ieremiam sacrificiis divinisque honoribus coluisse, quod falsissimum est.
1° Luciferum iniuste cum suis pulsum de coelo, et in suum locum aliquando restituendum. <br>
+
<br>
2° Michaelem et bonos angelos omnes aeternis suppliciis deputandos. <br>
+
3° Non est Ecclesiae iudicare qui sint libri canonici, et qui non sunt, sed ipsa Scriptura sacra seipsam prodit, sicut sol proprio lumine innotescit:
[3°] Mariam non mansisse virginem, alioquin ut dicunt, non hominem sed angelum peperisset. Isti sunt forte, quos D. Thomas 1 Contra Gentes cap. 95 vocat Luciferianos, eo quod asserant Deum in Luciferi deiectione peccasse. Idem aliqui protestantes.<br>
+
lib. 1 cap. 7.
 
+
<br>
 
+
4° Cur ergo cap. 9 tam multum vociferaris Calvine contra fanaticos, qui spiritum revelantem sequi se dicunt? Unde nobis probabis Spiritum tuum qui approbat epistolam Iacobi, esse album, et spiritum Lutheri qui eam epistolam reprobat, esse nigrum?
<p style="float:left">187
+
<br>
{{Smallcaps|Marsilius de Padua}}
+
5o Insaniunt ii qui simulacra sanctorum exemplo illorum Cherubim quae supra arcam visebantur, defendere volunt: lib. 1 cap. 11 ¶ 3.  
et
+
Mentitur impudentissime ibidem, cum dicit papistas asserere visibilem Dei effigies apud Iudaeos exstitisse in arca testamenti.
{{Smallcaps|Ioannes de Ianduno}}</p>
+
<br>
<p style="float:right">'''a.D. 1320'''</p><br>
+
6° Si Gregorius Papa in Spiritu Sancti schola edoctus esset, numquam dixisset idiotarum librum esse imagines: lib. 1 cap. 11 ¶ 5.
condemnantur erroris a Ioanne XXII in Extravag. quae incipit: "Iuxta doctrina Christi. Apostol." quod docuerint:<noinclude><references/></noinclude>
+
<br>
 +
7° Non debent in templis erigi cruces neque sanctorum imagines, quae vera idola sunt:
 +
lib. 1 cap. 11 ¶ 7.
 +
<br>
 +
8° Initium idolorum inveniendorum non fuit id quod legimus Sap. 14, scilicet ut haberent vivi memoriam carorum iam defunctorum, constat enim eam esse multo antiquiorem, cum legimus Rachaelem furatam esse idola patris sui Laban. Sed vera idolorum origo fuit, quia homo Deum pro captu suo imaginari ausus est, et sicut mens conceperat, ita manus expresserunt:
 +
lib. 1 cap. 11 ¶ 8.
 +
Satis argute Spiritum Sanctum reprehendit, quasi vero idola Laban non poterant esse imagines hominum iam defunctorum! Sed cur pro sua audacitate nihil adfert nisi auctoritatem capitis sui?
 +
<br>
 +
9° Non licet ullam imaginibus venerationem exhibere: lib. 1 cap. 11 ¶ 9 et 10.
 +
Et hic impudenter mentitur.
 +
Dicit enim nec Iudaeos nec gentiles vocasse idola sua deos.
 +
Nam Exod. 32 legimus Iudaeos dixisse:
 +
»Isti sunt dei tui Israel«.<ref>
 +
Ex 32,4.
 +
</ref>
 +
<br>
 +
10° Iudaei in idolis suis Deum verum adorare volebant: ibidem. Si ita est, cur a sacra Scriptura idola Iudaeorum vocantur dii alieni? Num in odolo M[oloch] et Chamos Deum verum adorabant?
 +
<br>
 +
11° Non recte excusatur imaginum veneratio ab idololatria, si dicitur iis non < blanco >, sed < blanco > exhiberi, nam utraque est servitus. Vero aliquando levius est colere quam servire, et consequenter minor latria quam dulia:
 +
lib. 1 cap. 11 ¶ 16 [et cap. 12 ¶ 2].
 +
<br>
 +
_______________
 +
<p>
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 
[[Category:Bellarmino-Index haereticorum]]
 +
</p>
Footer (noinclude):Footer (noinclude):
Line 1: Line 1:
 
+
<references/> {{TurnPage}}

Latest revision as of 10:12, 7 May 2020

This page has been proofread


f. 347r



diabolo reddidit, ut Surius in historia anni 1564? refert.[1]
Libros plures erroribus plenos edidit. Nos errores Institutionis eius, quod opus in 4 libros distinctum est, breviter colligemus. Edidit Institutionem suam anno 1559, nam antea praevius liber fuerat.
1° Primus error est: miracula catholicorum aut frivola sunt aut ridicula aut vana et mendacia: Praefat. Institutionis.
2° Non necessarium est Ecclesiam semper habere formam conspicuam, sed ad tempus delitescere potest: ibidem.
Vide inferius artic. 109. In ipso initio exorditur Calvinus a mendaciis. Dicit enim scribere D. Hieronymum praefat. in Ieremiam Aegyptios apud se sepultum Ieremiam sacrificiis divinisque honoribus coluisse, quod falsissimum est.
3° Non est Ecclesiae iudicare qui sint libri canonici, et qui non sunt, sed ipsa Scriptura sacra seipsam prodit, sicut sol proprio lumine innotescit: lib. 1 cap. 7.
4° Cur ergo cap. 9 tam multum vociferaris Calvine contra fanaticos, qui spiritum revelantem sequi se dicunt? Unde nobis probabis Spiritum tuum qui approbat epistolam Iacobi, esse album, et spiritum Lutheri qui eam epistolam reprobat, esse nigrum?
5o Insaniunt ii qui simulacra sanctorum exemplo illorum Cherubim quae supra arcam visebantur, defendere volunt: lib. 1 cap. 11 ¶ 3. Mentitur impudentissime ibidem, cum dicit papistas asserere visibilem Dei effigies apud Iudaeos exstitisse in arca testamenti.
6° Si Gregorius Papa in Spiritu Sancti schola edoctus esset, numquam dixisset idiotarum librum esse imagines: lib. 1 cap. 11 ¶ 5.
7° Non debent in templis erigi cruces neque sanctorum imagines, quae vera idola sunt: lib. 1 cap. 11 ¶ 7.
8° Initium idolorum inveniendorum non fuit id quod legimus Sap. 14, scilicet ut haberent vivi memoriam carorum iam defunctorum, constat enim eam esse multo antiquiorem, cum legimus Rachaelem furatam esse idola patris sui Laban. Sed vera idolorum origo fuit, quia homo Deum pro captu suo imaginari ausus est, et sicut mens conceperat, ita manus expresserunt: lib. 1 cap. 11 ¶ 8. Satis argute Spiritum Sanctum reprehendit, quasi vero idola Laban non poterant esse imagines hominum iam defunctorum! Sed cur pro sua audacitate nihil adfert nisi auctoritatem capitis sui?
9° Non licet ullam imaginibus venerationem exhibere: lib. 1 cap. 11 ¶ 9 et 10. Et hic impudenter mentitur. Dicit enim nec Iudaeos nec gentiles vocasse idola sua deos. Nam Exod. 32 legimus Iudaeos dixisse: »Isti sunt dei tui Israel«.[2]
10° Iudaei in idolis suis Deum verum adorare volebant: ibidem. Si ita est, cur a sacra Scriptura idola Iudaeorum vocantur dii alieni? Num in odolo M[oloch] et Chamos Deum verum adorabant?
11° Non recte excusatur imaginum veneratio ab idololatria, si dicitur iis non < blanco >, sed < blanco > exhiberi, nam utraque est servitus. Vero aliquando levius est colere quam servire, et consequenter minor latria quam dulia: lib. 1 cap. 11 ¶ 16 [et cap. 12 ¶ 2].
_______________

  1. Surius Commentarius, 1538, p. 323.
  2. Ex 32,4.