Difference between revisions of "Page:APUG 1053.djvu/11"
Gabriel King (talk | contribs) (→Not proofread: Created page with "qua cum ita Secum in ultimam ruinam totam humani generis posteritatem traxisset, omnesque <unclear>Adae</unclear> filios ob gravitatem Culpae contractae, poenae aeternae reos...") |
Gabriel King (talk | contribs) |
||
Page body (to be transcluded): | Page body (to be transcluded): | ||
Line 14: | Line 14: | ||
homines, unoquoque loco numinis id assumente, quod | homines, unoquoque loco numinis id assumente, quod | ||
eius genio et ingenio maximè congruum videbatur. Dominabatur | eius genio et ingenio maximè congruum videbatur. Dominabatur | ||
− | in Mundo abominanda luxuriae | + | in Mundo abominanda luxuriae foeditas, iniustitia, |
perfidia, impietas, vel ipso immutabili Dea ad tantam | perfidia, impietas, vel ipso immutabili Dea ad tantam | ||
malorum iliadem <unclear>ingemiscente</unclear>. Sed quid faceret Deus in | malorum iliadem <unclear>ingemiscente</unclear>. Sed quid faceret Deus in | ||
− | tam conclamata humani generis statu? an | + | tam conclamata humani generis statu? an forsan quod |
− | tanto tamque Sublimi fine condiderat, in perditionis | + | tanto tamque Sublimi fine condiderat, in perditionis abysso |
+ | sine ulla medelae spe relinqueret? an Lucifero de tanta ruina triumphanti palmam praeberet; quorum utrumque | ||
tum immensae bonitati et potentiae Dei prorsus erat in consentaneum. Executioni itaque mandatum fuit id, quod | tum immensae bonitati et potentiae Dei prorsus erat in consentaneum. Executioni itaque mandatum fuit id, quod | ||
− | iam ex praevisione tanti lapsus ab aeterno in | + | iam ex praevisione tanti lapsus ab aeterno in Sacrosanctae |
Triadis <unclear>Senatu</unclear> constitutum fuit; ut videlicet verbum Patris | Triadis <unclear>Senatu</unclear> constitutum fuit; ut videlicet verbum Patris | ||
id est, Filius humanà naturà assumptà, per eam Patri infinitè offenso satisfaceret, atque adeo Deo, ne quod in tam altos | id est, Filius humanà naturà assumptà, per eam Patri infinitè offenso satisfaceret, atque adeo Deo, ne quod in tam altos | ||
fines condiderat, periret, reconciliatione Deum inter et homines | fines condiderat, periret, reconciliatione Deum inter et homines | ||
− | constituta, | + | constituta, humanum genus instauretur, diabolus |
cum universis infernalium furiarum machinationibus vinceretur, | cum universis infernalium furiarum machinationibus vinceretur, | ||
indeque ineffabilis et <unclear>inserutabilis</unclear> Dei bonitas et | indeque ineffabilis et <unclear>inserutabilis</unclear> Dei bonitas et |
Revision as of 09:03, 12 June 2018
qua cum ita Secum in ultimam ruinam totam humani
generis posteritatem traxisset, omnesque Adae filios ob
gravitatem Culpae contractae, poenae aeternae reos sine ullo
reconciliationis remedio in massa aeternae damnationis reliquisset,
neque ulla esse posset creatura, quae ex infinita offensa
Deum inter et humanum genus, ullum reconciliationis
remedium adferre posset; Solusque diabolus tanquam
de fine defraudato, à Deo optimo Maximo ab aeterno intento
gloriabundus, Deo hominibusque execrandum in modum
insultaret. Jacebat humani generis massa peccato corrupta,
atque sub diaboli iugo et tyrannide miserandum in
modum, unde Se nullo creato remedio erigere vellet, aut
cum vellet, non posset, oppressa. Vix erant, qui Deum recognoscerent
homines, unoquoque loco numinis id assumente, quod
eius genio et ingenio maximè congruum videbatur. Dominabatur
in Mundo abominanda luxuriae foeditas, iniustitia,
perfidia, impietas, vel ipso immutabili Dea ad tantam
malorum iliadem ingemiscente. Sed quid faceret Deus in
tam conclamata humani generis statu? an forsan quod
tanto tamque Sublimi fine condiderat, in perditionis abysso
sine ulla medelae spe relinqueret? an Lucifero de tanta ruina triumphanti palmam praeberet; quorum utrumque
tum immensae bonitati et potentiae Dei prorsus erat in consentaneum. Executioni itaque mandatum fuit id, quod
iam ex praevisione tanti lapsus ab aeterno in Sacrosanctae
Triadis Senatu constitutum fuit; ut videlicet verbum Patris
id est, Filius humanà naturà assumptà, per eam Patri infinitè offenso satisfaceret, atque adeo Deo, ne quod in tam altos
fines condiderat, periret, reconciliatione Deum inter et homines
constituta, humanum genus instauretur, diabolus
cum universis infernalium furiarum machinationibus vinceretur,
indeque ineffabilis et inserutabilis Dei bonitas et
Sapientia Mundo illucesceret. Vides igitur, quomodò incomprehensibilis
illa Dei bonitas causa fuit verbi incarnati,
et communicandi uniendique se humanae naturae.