Page:Organum mathematicum libris IX. explicatum (1668).djvu/822

Horizon AB, Polus Boreus elevatus E, Australis depressus F, Zenith loci C, Nadir D, verticalis linea CD, Aequator IK. Vis scire, quot gradibus polus E sit elevatus supra Horizontem AB, seu quot graduum sit Meridiani arcus AE: sic operare. Die aliquo sereno observa altitudinem meridianam Solis, eamque corrige addita ipsi Parallaxi congruente tali die, et detracta refractione, si fuerit sensibilis; et habebis altitudinem meridianam veram Solis. Deinde ex Ephemeridibus, aut ex Tabulis Atronimicis disce locum Solis in Zodiaco ad meridiem illius diei, quo facta est observatio. Demum ex Tabula Declinationum Solis disce declinationem Soli tunc comptentem ; eamque , si Borealis est , subtrahe ab altitudine meridiana vera inventa; si Australis, adde ad eandem; et habebis altitudinem Aequatoris loci , cujus complementum ad 90 , est altitudo poli ejusdem loci.
EXEMPLUM. Existit Sol in meridie illius diei, quo eum observas, in G , invenisque altitudinem illius veram et correctam esse arcum BG graduum 28. Invenis praeterea in Ephemeridibus aut Tabulis, solem illo tempore existere in gradu 5 Librae; et ex Tabula Declinationum discis declinationem ejus Australem esse arcum IG graduum 2 minut. 0. Adde Hanc declinationem ad meridianam altitudinem inventam , nimirum arcum IG ad arcum GB; habebis arcum BI graduum 30 minut. 0. Tanta igitur erit altitudo Aequatoris illius loci. Hujus complementum ad 90 , erit distantia Aequatoris a vertice loci, Nempe Arcus IC graduum 60. Tanta quoque erit altitudo poli E supra Horizontem loci AB : nam haec semper est aequalis complemento altitudinis AEquatoris : sicut vicißssim complementum altitudinis poli est aequale altitudini AEquatoris. Utrumque sic ostendi potest.

◅▻