f. 224v
tis [mortis], et gloriam Ecclesiae Christi,
et[1]
nullum diem praeterire sine notabili fructu.
Societatis nostrae prius quam moriar, optavi etiam mihi dari gratiam, qua fieret, ut nullum diem praeterire sinerem absque notabili fructu.
Deus enim vitam dat ad salutem operandam, et omnem diem computat in aliquod bonum opus.
Excita o Deus igitur desideria in me, non solum, quae oporteat adimpleri in fine vitae, sed illa etiam, quae tu vis quotidie perfici.
O quam felix esset, qui
noscere[2]
possit[3],
quae[4]
in singulos dies ab ipso requirat Dominus.
In die sancti Blasii Caput unum ex sacris Virginibus, quod ego donavi magistro Simoni pro Collegio Conimbricensi, deportatum est Coimbriam[5]. Faxit Jesus, ut mihi[6] usque ad resurrectionem eius, et aliorum omnium humanorum Corporum venerabiliter, et devote reveretur[7].
Foeria sexta post diem cinerum ego sensi magnum
desiderium[8],
ne Societas nostra aliquid perderet
_______________
