f. 147v
quietem, imo, et elevari ad attentionem verborum officii mei,
etc.[1]
Sub hos dies venit a summo Pontifice Bulla Iubilei, iuxta cuius tenorem ego me pr[a]eparavi ad susceptionem
huius[2]
gratiae, quam
concedebat[3]
ipsa Bulla, ad quam rem Dominus dedit mihi varios gradus infusionis fidei, et
spiritus[4]
circa talia bona spiritualia.
in Iubileo petere reditionem omium bonum animae perditorum, etc.
Rogabam Dominum, ut mihi concederet gratiam, qua fieri posset, ut quaecumque bona animae meae,
quae[5]
ego umquam alienavi, aut vendidi, vel perdidi, illa valeant redire ad me.
Hoc erat desiderium
summum[6]
tunc[7]
iuxta figurale Iubileum Iudeorum, in quo unusquisque redibat ad bona terrae suae quomodocumque
alienata[8].
Varii affectus
venere[9]
quoque in
animam meam[10]
circa reconciliationem cum Deo.
Optabam ut culpae omnes sive essent per ignorantiam, sive
_______________
