f. 132r
et hoc est non malum, imo primum quod occurrit ad Deum pergentibus, aut (ut melius dicam) Deum sibi conciliantibus, nec enim statim ab initio, et multo minus ante initium conuersionis nostrae, supponendum est,
Initio conuersionis non supponendus Deus placatus nec postes, quoad labores supportandos, etc.
aut certa fide (ut quidam male opinantur) assumendum ipsum Deum,
ac[1]
Christum eius omnemque illum coelestem coetum nobis esse placatissimum, ac minime iratum, sed nec quando placatus est quantum ad minas poenarum aternarum, tenendum est quod ideo nihil aliorum laborum poenitentie nobis minetur, cum dixerit de Paulo electo in uas electionis:
"Ostendam illi
in quantum[2]
oporteat[3]
pro nomine meo pati"[I].
Solemus igitur non male procedendo in
principijs[4]
nostris bene uiuendi esse maxime solliciti ut placeamus Deo in nobis ipsis, praeparando illi habitaculum corporale, et spirituale, in corpore nostro et in spiritu nostro.
_______________
- ↑ Act 9,16
_______________
