Page:FC 1042.djvu/245

From GATE
This page has not been proofread



f. 115r



Cum paruo sentimento gratiae mittere semina, et ire cum difficultate ex lacrimis ad Deum. licet sint cum paruo sentimento gratiae, et[1] deuotionis, hoc enim modo eundo itur, et mittuntur semina cum difficultate, et lacrimis; itur inquam ad Deum ipsum, ubi[2] iam adest manipulus deuotionis, et[3] consolationis, tunc quodam modo uenit[4], et fit egressus quidam in[5] ipso Deo consolatore, qui querendo inuentus est. Intellectus uerborum Apostoli: Non sumus sufficientes. Illud autem uerbum Pauli, quo dicit, "non esse Nos sufficientes ex Nobis tanquam ex Nobis ne cogitare quidem, non infert Nos ex Nobis quasi[6] ex Nobis nihil posse"[I], sed dicit Nos non sufficere ad tale aliquod bonum, oportet enim, ut ipse praeueniat, comitetur, et sequatur ad ipsum[7], quod ex Nobis, quasi[8] ex Nobis esset[9], licet insufficienter[10], ita ut ipsa sufficientia etiam in minimis ipsi tribuatur, requiritur enim nostra operatio, quae cooperatur gratiae
_______________

  1. cf. 2Cor 3,5

_______________

  1. et] om. MF
  2. ubi] add. autem MF
  3. et] aut MF
  4. uenit] uenitur MF
  5. in] ex MF
  6. quasi] tanquam MF
  7. ad ipsum] idipsum MF [p. 581]
  8. quasi] tanquam MF
  9. esset] est MF
  10. insufficienter] insufficiens MF