Page:Romani Collegii Societatis Jesu Musaeum Celeberrimum 1678.pdf/23

mortuo Constantino, diu Alexandriae inglorius jacuit, quem postea Constantius paternae gloriae haeres inde Romam deferri, et in circo maximo statui jussit, et stetit inconcussus, donec grassante Romae maximè furore Gothico collapsus est, ubi jacuit usque ad Sixti V bene ominata tempora, qui acceptis indiciis funditus subrutum reperit, repertum extrahi, et in campo Lateranensi, ubi hodie visitur, ergi jussit.
Obeliscus Panphilius, quem Heliopoli Sothis Manethonius filius, Rameses erexerat; eum Romam traductum anno à Christo nato 249. ad praetoriana castra in Hipposromo Ant.Caracalla Imperator erexit. Is demum anno 1649. munificentia Innocentii X. summi Pontif. in foro Agonali supra excelsa rupe ab arte ad naturae invidiam dispositione Equitis Bernini Architecti ad quatuor mundi plagas copiosis rivis seu fontibus scatentes erectus est.
Obeliscus Mediceus eo quod in Picianis hortis Mediceorum Principum unus ex quadraginta quatuor Aegypto Romam translatis in Circo Florae erectus erat, à Magno Duce Hetruriae, denuo constitutus fuit in Hortis Salustianis.
Obeliscus Mahuteus à S.Mahut quod nomen Orientales sancto Bartholomaeo dant, ex Templi Isiaci fundamentis erutus erectusque fuit, in dictae Ecclesiae S.Batholomeaei Bergomatum foro.
Sexuts et ultimus Obeliscus Alexandrinus ab authore Alexandro VII.Pont. Maximo Kircheri Benefactori dicatus fuit, cujus latera frequentibus Epigraphis ad quodlibet quatuor laterum abaci ornatur. In quorum uno sic legitur: Alexandro VII.P.M. veteris sapientiae Magistro, Obeliscum ad veter